nærkaðist Hólum, gekk hann heldur spakuliga. Kannaði um nakar sá seg, men har var kvirt allastaðni. Ljós var í roykstovuni, tað sá hann. Roykstovuvindeygað vendi niðaneftir, og jarðarmunur var, har húsini

elevatorinum kvøðandi Huldumanna-táttin: Ikki svav hann hesa nátt; traman á tí lá, um hann dagsins ljós meira á foldum sá. So var kvirt á universitetshospitalinum. Eisini á aðru hædd – og triðju! Ein l