donsku kirkjuni. ? Í Føroyum er ikki vanligt, at børn fara til altars, fyrr enn tey eru fermd, men her fóru sjálvt tey yngstu børnini, sum vóru eini 5-6 ára gomul, eisini til altars. Í Danmark koyrdu Rúni

um á fólkatingi. Hann vísir á, at lógin hevur verið til viðgerðar í grønlendska landstinginum, og her var hon viðmælt við stórum meiriluta. - Skotbráið at viðgera lógina var øgiliga stutt hjá Landstinginum

onkur eigur tey". Onkur átti eisini mammu, og eru vit sum eftir sita, glað fyri at hava havt hana her hjá okkum. Mamma ynksti at verða jarðað í Føroyum, við síðuna av pápa mínum. Vónandi hevur hon ikki

dagsskrá aftan fyri abortmótstøðuna er uttan iva royndin at stýra og kontrollera seksuala atburðinum ? og her sjálvandi serliga kvinnum. Soleiðis hevur verið til allar tíðir. Menninir eru ikki so lættir at stýra

tað gekk væl at manna nevndina. Seinni er ætlanin eisini at gera lokalnevndir aðrastaðni í landinum. Her er er nýggja lokalnevndin hjá Sinnisbata í Suðuroy. Frá vinstru eru tey Heidi Eyð Strøm á Tvøroyri

arbeitt við Høgna í seks ár, og tað er fullkomliga langt úti, at hann skal verða stýrdur av pápa sínum. Her ikki talan um annað enn ærumeiðing og útspilling, sigur hann Óskiljandi Nógvar gitingar hava verið

útkomin. Hetta kom í, tí ein úr Sveis, nevndur Felix, vitjaði í Føroyum og fekk áhuga fyri tónleikinum her. Hann fekk sambond við Tutl. Høgni hevði samband við Tutl og síðani við Felix. Soliðis kom samstarv

hava ferðina á einum støði, har verjan hjá VÍF kundi opnast. Og máltalvan bendi eisini tann vegin, at her var ikki tað stóra at koma eftir. Eftir tíggju minuttum stóð 1-2 á talvuni, og tað má sigast vera ein

vegaføringina úr Norðoyartunlinum omanfyri bygdarhúsið, men sum Dánjal hevur skilt, kunnu trupulleikar her standast av omankoyringini, tí hon verður nakað brøtt. - Vegaføringin úr Norðoyartunlinum og gjøgnum

orðalag enn hinir. ? Skal ein fyrrverandi vulger-marxist og Pol Pot-kommunist ikki tola eitt høgg her og har, tað er tvætl, segði Óli Breckmann. Løgtingsformaðurin talaði at útsøgnini hjá Óla Breckmann