1956 fór hann á handverkaraskúlan í Haslev, har hann tók sveinastykkið. Hann arbeiddi síðani eitt stutt skifti í Danmark. Heimafturkomin fór hann at smíða ymsa staðni, fyrst hjá Lamhauge og Waagstein, síðani

i var vindurin hvassur, og takplátur vórðu rivnar av húsum í Suðuroy og Klaksvík. Leygarmorgunin stutt fyri klokkan fýra varð ein persónur tikin fyri rúsdrekkakoyring í Havn, og klokkan hálvgum fimm vóru

itið og Løgmanssteypið. Hvat dámar tær kava? - Mær dámar kava sera væl. Eg búgvi so væl fyri, at stutt er til stóra bøin við KFUK. Tá kavi er brúki eg nógva tíð saman við dóttrini í KFUK-bønum, her vit

bundið plagg til jóla og føðingardagar. Síðan maðurin andaðist í 2001, og heilsan versnaði, flutti hon stutt eftir til sambýli í Kollafirði at búgva, har hon hevur verið tey seinastu árini og trívist væl. Vit

Hinvegin væntar hann, at nýggi lesararskarin av børnum fer at býta seg í tvey: Tey sum halda tað vera stuttligt at hoyra foreldrini lesa bøkurnar fyri teimum, og so tey, sum halda tær stinka. Í kjalarvørrinum

búffar og leskandi var fingið niður um, varð farið út á tær seks breytirnar at stuttleika sær. Og stuttligt sá tað út til at vera. Ikki bara hjá teimum, sum áttu tørnið at kasta, men so sanniliga eisini hjá

nervøs undir upptøkunum, tí alt var fyriskipað í einum góðum og hugnaligum stemningi. - Tað var stuttligt at hoyra, hvussu heildin ljóðaði, tá ið alt var liðugt ljóðblandað - og eg eri væl nøgd, nú úrslitið

......? Hví ert tú ikki her meira..........? Hvat við øllum ið vit skuldu.....? Hví vardi tað so stutt.........? Hví, hví...? Tað eru so nógvir ósvaraðir spurningar. Vit hava havt minningarløtu um teg

at arbeitt verður við at fáa útelndskan styrk til álopsplássini, men enn er í øllum førum komið stutt við hesum. Hjá EB/Streymi tykist tað bara vera Egil á Bø, sum ivi er um. Hann breyt armin fyri viku

sum verður brúkt í teimum japansku skúlunum, fer alt ov lætt um sannleikan, tá Japan hersetti Kina stutt undan seinna heimsbardaga. Tað er alment kent, at japanski herurin fór sera harðliga fram, og at bara