onnur viðurskifti í tí sambandi segði ákærdi maðurin. Viftir vórðu eisini settar upp soleiðis, at tað bar til at sirkulera luftina. Sjálvt laboratoriið var eisini rímiliga lætt at gera, og teir høvdu fyri

bygnaðin á hesum økinum. Hetta var gjørt fyrst við lóg nr. 372 frá 7. juni 1989 um skrásett parlag, ið bar í sær, at rættarligu avleiðingarnar av einum skrásettum parlagi í stóran mun kundu javnsetast við

størsta marran hjá nógvum fólkum. Fólk fingu nervatablettir í tonsum, næstan sama, hvat teimum bagdi. Bar ikki til at finna aðra frágreiðing í stundini, vóru nervarnar orsøkin til ússaligu støðuna hjá fólki

seg til ferðaætlanina. Fyrr var tað so, at var neyðugt við serligari koyring til bólkar og ferðaløg, bar at til bíleggja buss og koyra fyri vanligan ferðaseðlakostnað. Men tað ber ikki til longur, uttan so

lyklapersónum í Eik Banka. Um tað eru hesi somu fólk, ella onnur, ið nú eru meldað til bakmansløgregluna, bar ikki til at fáa svarað frá Fíggjareftirlitinum. Mett verður, at Fíggjareftirlitið við hesum nú er liðugt

skjalprógv fyri, at tað í 2013 eru fólk í Klaksvík, sum eru ósamd við Josias Matras í tí, sum hann bar fram í 1960 um støðuna hjá Kjølbro í Klaksvík í 1930 árunum. Brúki eg greinina hjá Jógvani soleiðis

fæst hon heldur ikki at siga nakað um hetta. Men tað eru fleiri ár síðani, at løgreglan fyrstu ferð bar upp á mál, at fáa møguleikan til at lurta eftir telefonum. Tað sæst í frágreiðingum frá fundum ímillum

Moorlands bíbliu­skúl­­anum í Onglandi, og sein­ast í seksti árunum fór Símun Pætur niður hag­ar. Við bar­lastini hagani sam­an við kollføðingini úr heima­sam­kom­uni á Toftum, har pápin var sunnudagsskúlalærari

kring lágu og longu reyðmálaðu lonina sum hugnaligt, við opinleika og kærleika. Tá ið vit vóru børn, bar til at súkkla norður á Vágs­heygin eftir smalari gøtu mill­um húsini. Niðan í Uppsalar ella Borðoyarvíkar

einfaldur formur – og at kotan var einføld samansett við 4 “bókstavum”. Við hesum einfaldum tólum bar til at greina allar ílegur okkara í tí stóra lívfrøðiliga margfeldi av livandi verum á hesari klótu