armarnar á henni og fingu hana niður aftur at sita, men hon var treisk og reisti seg aftur, hesa ferð hendur í favn og so stóð hon har sum ein einsamallur drangur í brimi og sum tann einasta, ið veruliga sá
Tað var um hálvgumseks tíðina fyrradagin, at løgreglan eina fráboðan um, at fólk vóru farin til hendurs í einum bústaði í Havn, og at knívur var á lofti. Bæði konufólk og mannfólk vóru til staðar, og ein
Um hálvgumsekstíðina í gjár fekk løgreglan eina fráboðan um, at fólk vóru farin til hendurs í einum bústaði í Havn, og at knívur var á lofti. Bæði konufólk og mannfólk vóru til staðar, og ein maður fekk
skilhaldsreglarnar. Tað er tann minna bótin, sum verður givin, tá fólk órógva og hótta við at fara til hendurs. Men hetta lat maðurin sær ikki lynda og gjørdist meira harðligur – og so harðligur, at hann varð
. Hetta blivu vit mint á, og siðin at syngja tá ið lagt verður frá landi og at leggja alt í Guðs hendur. Hesa løtuna sóu vit siðaarv, mentanararv, trúgv, samanhald og fólksligheit runnu saman í eitt. Og
Um midnáttarleitið fekk løgreglan fráboðan um, at nøkur ung fólk vóru farin til hendurs í miðbýnum í Havn. Av teimum fáa eini trý eina heilsan frá politinum við bót fyri brot á skilhaldsreglarnar. Talan
undir við, at Ísrael eins og øll onnur lond hevur rætt til at verja seg. Men tað er ikki tað sum hendur í Gaza nú. Ísrael er langt síðani farið langt út um øll mørk, ið hava nakað sum helst við verju at
neyðhjálpina. Í staðin royndu tey at kroysta seg inn í útbýtismiðstøðina fyri at taka tað, tey kundu fáa hendur á. Ein totalur hjálparstongsul varð avlýstur í Gaza í síðstu viku. Stongsilin byrjaði 2. mars og
gýta um heystið. Mannagongdin, tá ein skal merkja síl, er einføld men spennandi. Fyrst skal man fáa hendur á sílunum, altso fanga sílini. Veiðan byrjar niðast í ánni, og so verður gingið niðan gjøgnum ánna
pompøst í støðum, men samanlagt framúr, og mest av øllum gott heimligt miðlaarbeði, heldur enn at sita hendur í favna, sum vit í miðlahøpi hava gjørt higartil. Gott Sissal - og Gunnar! Lesið meira á birkblog