okkara minnum. Góði Tommy. Takk fyri tíðina eg fekk við tær her á fold. Eg fari at enda hetta minningarorð við vøkru orðunum hjá Mouritsi Mohr Joensen: Løtunar byrjaðu, tveir dropar, tvey hjørtu, tvey

Kári Olsen, sum hann varð róptur, varð føddur 10/4 - 1949 í Vági. Kári var sonur Miu og Karl Olsen í Toftalíð í Vági. Hann varð róptur Kári, uppkallaður eftir Kára hjá Hannemiu og Sámal farbróður, tan

fór heim sama dag og vitjaði ongantíð aftur á stovnin. Táið vit báðir Heini skuldu skriva nøkur minningarorð, stovnsins vegna, um Mikkjal Helmsdal, “Landsverkfrøðingurin 50 ár ”, valdi Heini at enda við

Bogi flutti í annan stað at verða, har eingin pína ella sjúka herjar. Bogi hevði eitt trygt barndómsheim. Hansara fosturforeldur vóru Astrid, sum var ætta úr “Heiðinum” og Petur Petersen, ein kendur d

Tað var við stórari sorg at tað frættist, at Álvur, hóast høgan aldur ikki var millum okkum longur. Hendan dagin kom tann stóra kvirran, tá sálin fór yvir um fjallatromina og inn í ævinleikan. Hetta h

Nú henda dagin bórust deyðsboðini av Dan Reinert Petersen, fyrrverandi løgtingsmanni úr Fuglafirði, sum 75 ára gamalur hevði lagt árarnar inn. Lívstráðurin rakk ikki longur, eftir at hann nú í nøkur á

Vit høvdu altíð nakað at snakka um - familju, politikk, samfelag, mál, søgu og ikki minst hava og plantur, og alt tað, sum vakurt var. Dan hevði í Fuglafirði, har hann búði, ein sera vakran og vælhild

Nú sumrar og grør, og skjótt stendur alt í fullum blóma. Vøkstur, djór, menniskju, alt lívgast. Pisur klekjast í hesum døgum – eisini systir tín Freya. Hon gleðir seg at verða liðug og hátíðarhalda ta

Leygardagin, tann 19. Mars legði Valdi Lognberg, ættaður úr Skopun, árarnar inn eftir eina sera langa sjúkralegu. Valdi var sonur Jóhannu og Sámal Petur Lognberg, vit vóru 8 systkin í flokkinum, Valdi

Pálmasunnudag ávegis inn í Dymbildagavikuna legði ein trúgvur floksfelagi gjøgnum nógv Harrans ár, Vilhelm Johannesen, árarnar inn. Hansara fjørður var nú rógvin. Men hóast árini ikki vóru so heilt fá