rís, grønmeti, shapati – tað, sum í teirra verð svarar til ein jóladøgura. Drukku sodavatn og ótu bomm. Sungu og dansaðu. Tey vóru glað og takksom, men tað vóru vit so sanniliga eisini. Okkara royndir
sigur tú til mega menna-party?". Sum í “kom-vit-báðir-og-keypi-skítfult-av-bomm-og-leggi-okkum-undir-teppi-at-eta-chips-og-bomm-og-drekka-kola-og-hyggja-eftir-film”-party. Mamman suffaði og hugsaði um molar [...] sigast. Og hann svarar, sum bara hann kann svara, at "jamen, didda spurdi, um vit áttu bomm?". "Um vit áttu bomm???", taki eg uppaftur. “Ehm..jaa.. og.. eg.. segði.. eh. jaaah?”, svarar hann mær. “Og tí [...] var teirra kvøld, skilti mamman á lagnum. Og skjótt lógu báðir við einum stórum posa við blandaðum bomm og øllum tí, sum har til hoyrir, undir teppinum og høvdu tað heilt fantastiskt. Men hvat hendir? Aftaná
strálukanónina og ymiska onnur tól og dugdu so væl at forklára, hvat tey gjørdu við meg. Eisini høvdu tey bomm og smáar gávur til børnini – fantastiskt at uppliva! Børnini verða hart rakt, tá mamma fær krabbamein
landið, men hetta er at halda tey fyri gjøldur, tí spyrja tey um hetta ikki bara er at geva bygdafólki bomm fyri sjey milliónir krónur. Tey vísa á, at Búskaparráðið, Landsbankin og Fíggjarmálaráðið ávara ímóti
sova, tí so er ikki vandi fyri at tey missa tamarhaldið í handlinum av berari møði, tí tey ikki fáa bomm ella okkurt annað, sum tey vilja hava. Tað verður eisini skotið upp, at man sigur ordiliga "hey "við
ongan annan undir filminum, tí hann hevði nokk at gera við at hyggja eftir filminum og eta poppkorn og bomm, sigur Jógvan Edmund á Geilini. Biograftúrurin var komin í lag eftir, at drongurin hevði fingið eitt [...] okkum báðar, og tað var eingin trupulleiki av nøkrum slag, og áðrenn filmin keyptu vit poppkorn og bomm. Tað tók kanska eina løtu hjá dronginum at avgera støddina á poppkorninum, men tað bilaði einki, tí
spæli. Hann byrjar at tosa við meg, og síðani bjóðar hann mær við sær oman í lugarið, har hann hevur bomm og sodavatn, sigur John Vinther Nissen. Hann veit, at tað vóru tveir menn, sum misbrúktu hann hesa
studentaskúlanum hava forðað morgunferðsluni í at koma til og úr Havnini. Tey steðga bilum og bjóða fólki bomm í einum veitslurúsi og síðani sleppa bilarnir víðari. Løgreglan sigur, at málið nú er loyst, og ný
Næstan/NLAI). Tær báðar hava hvør í sínum lag evna ymiskt heimagjørt. Smúkkur, taskur, jólaprýði, bomm, sleikisneisir og smákøkur. Tær arbeiddu so hugagóðar og vóru sera spentar til dagin, tá ið jólasølan
vesinum og gjørt tína skyldu, vaskar tú tær sjálvsagt um hendurnar aftaná. Men tá tú keypur blandað bomm og hevur rindað við tínum gjaldskorti, hugsar tú nokk ikki um at vaska tær um hendurnar, áðrenn tú