men í dag ætli eg mær at vera »lokalur« og tá føðingardagsbarnið býr og virkar í okkara kommunu, fari eg okkara vegna at bera tykkum eina heilsan. ? Javnan verða vit øll boðin í føðingardag og eru glað

millum politikararnar í tinginum, og tí ikki vil hava sett politiskan dám á mín persón. ­ Hinvegin, so fari eg á kommunuval. Hetta er serføroyskt val, har eg kann verða við, tá talan er um, hvat skal henda

nevndin til enn? ­ Tað er nevndin avgjørt, men sum eg skilji er hon ikki farin til arbeiðis, og tað fari eg at kannabeinanvegin, sigur landsstýrismaðurin.

Leygardagin gekst betur hjá honum og hann hevði 4 tímar og 40 minuttir úr Íslandi í »Micro Light« fari sínum, og roknaði við at fara og brúka nakað tað sama um ferðina til Kirkwall. Setir kanska nýtt met

fuglur ella fiskur, leggur hann afturat. Men er so vandi fyri, at talan verður um verkfall? - Nei tað fari eg ikki at svara uppá, sigur hann. - Eg haldi, at vit skulu geva degnum í dag ein møguleika og so

innan eina viku eftir at sáttmálin er uppsagdur. Hvørji eru so krøvini hjá tykkum? - Nei, so langt fari eg ikki at úttala meg. Eg haldi at vit eiga at fara í gongd við samráðingarnar áðrenn vit fara at

bíligast. Hugleiðingar Jørgen Niclasen fer so í tingið at fáa játtan uppá 95 mill., at byggja í Norra. Eg fari at biða Tingið áleggja honum at byggja í Kina fyri 22.5 mill. minni, enn bygt verður fyri í Norra

sum frammundan stóð Edmundi Joensen, løgmanni í boði. Hon hevur verið galdandi í eini trý ár, og fari eg sjálvandi at taka av. Hetta er eitt fínt høvi til at fáa gongd í útviklingin og samvinnuna millum

; alt eftir hvør spyr, og hvør ein er. Persónliga havi eg ikki uppskriftina. Ikki annað enn, at eg fari at royna at vera í Føroyum júst hetta kvøld. Men á arbeiðsøkinum halda vit okkum her á sjónvarpsstøðini

út í Leirvíksfjørð. Veðrið er gott. Og so slætt, at tað fer ikki dropin úr kaffikrússinum, tá ið eg fari upp og fylli mær uppí. Salongin er full av fólki. Kvøðuljómarnir sjongra úr hátalaranum. Við bakinum