dag steðga á at minnast, at Axel Tórgarð hevði verið 100 ár 31. mars, er tað tí, at vit vilja varpað ljós á tað stóra arbeiðið, ið Axel Tórgarð hevur gjørt, tá ið talan er um at skriva og at týða tekstir [...] at leggja sálmabókina til rættis, ið kom út í 1990, Sálmabók Føroya kirkju. Í 2022 kom bókin “Verði ljós”, sum er eitt savn av morgunlestrum úr Gamla Testamenti, sum eisini eru lisnir í Útvarpi Føroya. Sálmarnir
til lærarar. Morgunsangur varð í sama viðfangið skrivaður inn í lógina, sum partur av hesum at varpa ljós á, varðveita, styrkja og endurnýggja føroysku sangmentanina. Vit hava eina aldagamla sangmentan og
bæði samleika og mentan okkara, og sum gevur hugsanum og dreymum okkara lív. Móðurmálsdagur varpar ljós á teldutalu og teknmál Finski rithøvundurin Antti Tuuri hevur sagt, at: „Á móðurmáli mínum kann eg
kirkjuliga ríkt, sigur Maria Jørðdal Niclasen og vísir á, at mong áhugaverd tiltøk hava sæð dagsins ljós síðstu árini. Hetta hevur virkað til, at tað í kirkjuni er høgt til loftið og vítt til veggja, heldur
ð; “hví ikki?.. hví kunnu øll ikki hava rætt til at giftast?” Tað er hetta, sum eg ynski at varpa ljós á í hesum lesarabrævinum. Tú kann heilt víst ynskja at varðveita tað siðbundna hjúnabandið, uttan
kring landið. Alt hetta kundi Bjarni frætt um, var hann komin at vitja meg onkran dagin, ið hann sá ljós uppi á hornakontórinum. Og gav Bjarni mær eitt stutt varsil, kund eg skjótt trummað leiðslubólkin
at Tjóðveldi eigur at koma við eini líknandi útmelding. Seinastu dagarnar hevur Kringvarpið varpað ljós á eina kavrotna fiskivinnuskipan, ið serliga Fólkaflokkurin eigur heiðurin av. Politiska skipanin
um, at lívið hjá tí skal enda longu áðrenn, ella í onkrum førum, beint eftir, at barnið sær dagsins ljós. Vit hava onga orsøk til at halda, at eitt barn ikki er eitt barn, fyrr enn tað hevur verið 12 vikur
at bólkar royna at ávirka politisku skipanina, so leingi alt gongur opið fyri seg og tolir dagsins ljós. Tað er bara sunt og tekin um eitt virkið fólkaræði. Eg tosaði einaferð við ein norskan stórtingslim
úr starvi, vóru onki annað enn ein roynd hjá býráðnum at vaska hendur og at seta Arnhold í ringt ljós, tí hann skuldi eitast at krevja sømdir, hann ikki hevði rætt til. Havi ilt við at skilja, at 6
