- Men um vit eisini skulu koma inn á tónleik her, so minnist eg ein dag, eg lá á bonkinum í heimi okkara í Trongisvági. Í húsunum, sum vit forrestin sakna nógv. Eg spurdi Hávard, um eg bara skuldi gevast

- Men um vit eisini skulu koma inn á tónleik her, so minnist eg ein dag, eg lá á bonkinum í heimi okkara í Trongisvági. Í húsunum, sum vit forrestin sakna nógv. Eg spurdi Hávard, um eg bara skuldi gevast

Vit valdu kistu, lótu hann í og løgdu hann í hana. Tað var so hart, men av stórum týdningi fyri okkara eftirtíð, at vit vóru við til tað, siga tey mest sum við ein munn. Jarðarferðin var hildin leygardag

fólk á sóldekkinum nutu vesturkinið. Eg tók nakrar myndir, nú útsýnið var so gott. Tinganes og har okkara Smyrol. Vit høvdu góðan byr niður. Løgdu at landi í Hetlandi og síðani til Bergens. Pensionistafelag

samdir. Og tað finnast uttan nakran iva eisini nøkur grundleggjandi politisk sjónarmið, sum vit og okkara fíggindar eru samdir um. Kunnu vit semjast um at verða samdir um tað, og síðani verða samdir um at

Joensen. Men starvsfólkini vórðu sett í starv, hóast leigusáttmálin ikki var komin uppá pláss. Sambært okkara upplýsingum, hava tey nærum gingið fyri onki í skjótt fimm mánaðir. Hvørja viðmerking hevur tú til

siga honum, hvaðan vit vóru. Hann hevði hildið, vit vóru týskarar. Klokkan gekk til tvey um náttina. Okkara taxa-sjaførur læt seg lokka til at vilja taka tíggju pund fyri tann ómetaliga ómak, hann hevði sýnt

ið lýsa á føroyska himmalhválvinum; mong ár eftir, at ljósið er farið, lýsir tað framvegis bjart á okkara jørð!

heilt stóru júst nú, og ikki - sum so ofta - við onkrum, ið hevur sæð síni bestu ár. Meðan vit í okkara "ferðalag" soleiðis høvdu funnið okkum tilrættis mitt á vøllinum í Parkini, og sótu og hugnaðu okkum

eini song á røktardeildini. - Men tað orkaði eg ikki, tí eg vildi ikki hava onnur at eygleiða sorg okkara, sigur Anna Maria. --