er út í kortið, at skatturin skal lækkast og vælferðin útbyggjast, tvey sum oftast mótstríðandi hug­tøk, men sum vísir mun­in á virðinum hjá sam­gonguflokkunum. Broytingar neyðugar At neyðugt er við broyt­ing­um

fólk í vesturheiminum eru strongd og ónøgd við tilveruna, virka teir gomlu leiðsluhættirnir í fyri­tøk­unum ikki ser­liga væl. Teir sýn­ast held­ur at kvala virkis­fýsni hjá fólki og tað sæst aftur í vána­ligu

Góðu tit øll, gomul sum ung, hjartaliga tillukku við teimum tríati árunum og við einari hjartans tøkk fyri árini, ið eru farin.

onkuntíð vera tveir, onkuntíð ein og onkuntíð eingin, meðan tað altíð eru fleiri, sum vilja taka nøkur tøk í størri londum sum Danmark, og avmarkaða talið av granskararum ger tað torførari í Føroyum, sigur

skilligt er, halda tey fast um tað, tey sjálvi kenna og kunnu ávirka og hava als ikki orku at taka nýggj tøk. Sjálvt vónin um, at bygdin skal yvirliva, hongur í einum klønum tráði. Samfeløgini er so niðurpínd

geva eitt íkast til hetta tjakið, so er tað avgerandi neyðugt, at tað heldur fram. Finnbogi eigur tøkk fyri at hann tók drunnin, og lat meg endurtaka, at eg eri samdur við honum í, at felagið sum hann

áttatiárunum – tá kreppan fór at kennast – máttu stig takast til tess at standa í móti minkandi inn­tøk­­u­­num. Í staðin fyri at repa seglini, valdi leiðslan á Sos­i­al­i­num heldur at økja um út­gávutalið

enda fekk skiparin á Jóhannu, Hans Jacob Joensen, handað eitt vakurt steyp við áskrift um serstaka tøkk fyri gott samstarv landanna millum og fyri tann leiklutin, sum "Jóhanna" hevur havt í samskiftinum

komið saman í Ebenezer mikudagin 27. at æra minnið um Merry og at vísa sína samkenslu. Ein serstøk tøkk til familjuna, vinir og kenningar sum vóru komin í hópatali úr Klaksvík. Tað vóru blandaðar kenslur

. Eisini hann hevði eina ?presentatión?, ið varð varpað upp á veggin frá eini ferðateldu, ið stóð tøk til endamálið, og sum annars varð nýtt av øllum fyrilestrahaldarunum. Klæmint Weihe vísti myndir og