politiið runt í Havn og vitjaði skeinkistøð. Sum heild var lítið at finnast at. Onkrastaðni vantaði skelti um reglur, og onkrastaðni var skonkt fyri fullum fólki. Brotini vóru ikki størri enn so, at skei
Porkeri. Sum tað sæst á myndini, var eitt portur um vegin, har ein maður stendur. Við portrið er eitt skelti, og á tí stóð, at har útum var ikki loyvt at hava fólk í lastini á bilinum. Foto: Poul Nolsøe
eftir heiðafugli. Seinastu árini er hendan siðvenjan hótt. Vit hava sæð gjaldsportur, píkatráð og skelti við boðum um at gjalda fyri at fara í hagan. Og vit hoyra um onnur støð, sum ætla at seta gjaldsportur
Váti vøtturin Ístaðin fyri at almennu Føroyar stóðu á flogvøllinum við eina stórum vælkomin heim skelti og ynsktu gleðilig jól – kanska við einari karamellu til børnini, so standa svartklæddir tollarar
wc í einum fátækrabýlingi í SuðurAfrika og longdist heim til tryggu Føroyar, fekk eg eyga á eitt skelti, har tað stóð: “A ship in a haven is safe, but that is not what ships are built for. Also “Eitt skip
kunning og leiðreglur um eitt nú Saksun koma nóg týðiliga fram á bygdaskeltunum, og tí eru eisini onnur skelti sett upp í bygdini. Tað skal ikki vera neyðugt hjá ferðafólki at leita eftir skeltunum inni í bygdini [...] tí tá verður órógvað óneyðuga nógv millum húsini. Sum skilst, hevur tað bøtt um støðuna, at nøkur skelti eru sett upp í býlingunum í Saksun, har víst verður á, at ávísir vegir ikki eru ætlaðir til almenna
Klaksvík eru skelti sett upp, har fólk fáa greið boð um, at har er ikki loyvi at koma. – Hví skal ein knappliga gjalda fyri at koma til sjógvin. Og hví eru hagar, har onkur hevur sett skelti upp, at tað [...] tað er privat, og at eingin er vælkomin. Privat fólk kunnu ikki seta tílík skelti upp. Vit eiga øll rætt til ókeypis at koma út í náttúruna. Vit tosa um ódyrkað lendi og fjøll, og í londum rundan um okkum
Framførðslan hjá henni spældi ikki heilt stilligsliga av, tí at á pallinum hevði hon eitt stórt skelti við áskriftini ?Girl Powder? ein niðurgerð av slagorðunum hjá Spice Girls, ?Girl Power?. Tað var
Týsklandi. Eina ferð var Kalli, sum var giftur við Nicolinu, mostir míni, í Hamburg. Tá sær hann eitt skelti á eini forrætning við heitinum “Daniel Nolsøe.” Hann gerst sjálvsagt forvitin og fer inn at vita
íbúgvararnir hugsa mest um, nú hópur av ferðafólkum eisini vitjar oynna, men einstaka staðni eru nú skelti at síggja, og til sjálva setanina tykist eisini ganga eftir ætlan. Hendan verður uppi á gamla le