landsliðið spæla tveir spennandi dystir. Fyrst er tað dysturin móti íslendingum 7. juni. Íslendingar eru okkara nærmastu grannar, og kanska minna dystirnir millum føroyingar og íslendingar ikki sørt um dystirnar

minniliga 16. oktober. Ein mikudag í oktober mánaði í fjør var eg í Hannover saman við átta øðrum limum okkara felag. Vit sótu mitt í føroyingarblokkinum og høvdu eitt tríggjar metrar langt band við tekstinum:

í kapping við onnur oljuøki í heiminum. Oljuøki, har væl styttri er millum fundini, enn tað er á okkara leiðum. Tað er skilligt, at tey økini ofta standa frammanfyri føroyska økið, tá tær avmarkaðu up

politiska valdið hevur álagt almennu umsitingini, skulu røkjast til fulnar. ?Sjálvsagt er tað ikki minst okkara áhugi, bæði sum starvsfólk og sum borgarar annars í samfelagnum, at arbeiðsplássini virka til fullnar

sum seinast. Alt skal vera júst sum tað var ? sum tá vit vóru børn, og helst eisini sum tá foreldur okkara vóru børn ? jú meira er tað sama, jú betur. Vit eta tann sama matin hvørt jólaaftanskvøld, vit keypa

smáu kommunurnar ikki klára at umsita økir, sum tær størru hava. Í einum so lítlum samfelagi, sum okkara, er alneyðugt ikki at hava dupulta umsiting og tí verður neyðugt at hava størri kommunur, sum kunnu

smáu kommunurnar ikki klára at umsita økir, sum tær størru hava. Í einum so lítlum samfelagi, sum okkara, er alneyðugt ikki at hava dupulta umsiting og tí verður neyðugt at hava størri kommunur, sum kunnu

Kvinnuhondbóltur Í upptakt okkara til hondbóltsvikuskiftið skrivaðu vit, at einki var at taka seg aftur í, at VÍF var stórfavorittur at vinna dystin á Skála móti StÍF. Seinastu vikurnar hevur pílurin hjá

Við fólkaræðisliga hugsunarhátti okkara vóru vit skelkað - er tað ikki rættur foreldranna at velja, um børn teirra skulu á stovn ella verða ansað heima? Tvangsinstitutionalisering - hetta helt eg hoyra

seyðinum og fuglunum. Á fellisárum er ravnurin feitastur, so løgið tað ljóðar. Tjaldrið er tjóðarfuglur okkara, og tjaldrið skulu vit vera góð við. Okkum leingist eftir at síggja teg, tjaldur, og vit gleða okkum