so var hann so kaldur, at hann merkti ikki føturnar longur. Hann ringdi til føroyingarnar, hann hevði samband við, og tey ringdi so eftir hjálp. Hálvan annan tíma seinni høvdu tey funnið hann og tá var [...] var rættiliga hált, og samstundis var hann so illa ílatin um føturnar, at hann fekk ikki gingið í hálkuni. Hann var í vanligum, flatbotnaðum skóm og tískil mátti hann úr skónum, og mátti ganga á leistum [...] var hann rættiliga illa fyri, tí hann var so kaldur, og serliga var hann kaldur um føturnar. Av tí sama varð tyrlan boðsend at flyta hann á Landssjúkrahúsið, sigur løgreglan.

arbeiðs­vilja var hann ikki bara hvíl­andi limur, nei hann gjørdi mun, har hann var. Tí kom hann at vera í fremstu røð innan flokkin. Tá flokk­urin í fimti árunum fekk ávísa afturgongd, tók hann saman við øðrum [...] í heilt breiðum týdningi. Hann vaks upp á Velbastað og byrj­aði tíðliga at arbeiða á garðinum, sum hann seinri festi. Her hevði hann sítt lívs­grundarlag, og herfrá kom hann at arbeiða og luttaka í mongum [...] gjørd­ist hann sam­an við Demmus Hentze umboð Fólka­flokk­sins í hesum landsstýri. Hann var landsstýrismaður í 6 ár og umsat hann m.a. vega- og havna­mál, landbúnaðarmál og mentamál. Eisini um­sat hann norðurlanda

útbúgving. Rættiliga ungur fekk hann gott starv, og hann kláraði seg væl fyri sína løn. Tá ið hann giftist og bygdi hús fekk hann størri fíggjarligar skyldur, men hann og konan arbeiddu bert nakað meir [...] mátti halda fram. Hann vitsti, at hann ongatíð aftaná myndinga aldur átti at liva av pápanum, men nú hevði hann vant seg til tað, og fyri hann var lívið í veruleikanum spilt, tí hann kom ongatíð at standa [...] fíggjarliga. So leingi hann var ómyndugur rindaði hann sjálvandi fyri hansara uppihald. Men skjótt vísti tað seg, at Áki gjørdist sjálvbjargin. Hann byrjaði tíðliga at arbeiða, eisini meðan hann nam sær víðari

mai, fór hann niður á ein stovn í Danmark, men tað gekk ikki long tíð, til hann var aftur í Føroyum. Stovnurin vísti hann burtur, tí hann hevði brotið rúsdrekkaforboðið. Á ólavsøku breyt hann inn í læ [...] játtaði hann beinanvegin altíð í grundlógarhoyrinum. Í grundlógarhoyrinum segði hann, at hann hevði brotið inn fyri at fáa heilivág, tí hann ætlaði at taka lívið av sær. Allan vegin heim koyrdi hann heilivág [...] mánaðirnar hann hevur sitið, hevur hann ikki verið til slíkar samtalur, tí sálarfrøðingurin ikki hevur havt stundir at tosa við hann. Heilivágin hevur hann tikið eftir forskriftunum. Fer á stovn Meðan hann hevur

sovorðnum manni, tygum mugu taka hann aftur." Bóndin tyktist taka meira synd í sær sjálvum: Hann trúði ... og han helt ... Eg biði hann um at skunda sær. Jánkasliga sigur hann, at hann skal ringja í morgin. 5. [...] Ein maður hevur fingið hann í dag, og nú vil hann skjóta hann, tí hann goyr so illa. Hon heldur, at hundurin ræðist mannin. Maðurin ber orð fyri at fáa sær hund og drepa hann heilt skjótt aftaná. Hesin [...] men hann beit meg. Eg fekk ein mann at skjóta hann í dag." Eg sigi: "Ein fremmandan hund mást tú ikki røra. Hann má sjálvur koma til tín, tá hann kennir seg tryggan og veit, at tú ert góður við hann. Og

samdur í hesum. Hann segði, at tað fyrsta, hann merkir, var eitt hart slag í nakkan. Hann helt, hann hevði fingið ein stein í høvdið. Hann fall, men sá ákærda standa uppi yvir sær. So fekk hann nøkur sløg afturat [...] Brádliga var hann álopin og sligin frá øllum síðum, ímeðan hann lá í eini sofu. Men tá ið hann so varð tveittur á dyr, fekk hann ikki jakkan og telefonina við sær aftur. Og tað harmaðist hann um, tí telefonina [...] gassanum. Men hann skuldi bara brúka hann at verja seg við, skuldi hann aftur blivið álopin, tá ið hann skuldi gera eina roynd afturat at fáa telefonina. Komin út aftur, sá hann mannin, sum átti íbúðina

Bilførarin noktaði seg sekan. Hann greiddi Føroya Rætti frá, at tá ið hann nærkaðist gonguteiginum, sá hann at tríggjar gentur vóru á veg tvørtur um vegin. Men hann metti, at hann var komin so nær gonguteiginum [...] merkir, at hann má upp til nýggja koyriroynd, bæði í teori og í koyring, annars missur hann koyrikortið. Og tað merkir eisini, at ger hann nakað álvarsligt lógarbrot aftur hesi næstu árini, missur hann koyrikortið [...] tríggir mánaðir eru farnir, skal hann upp til nýggja koyriroynd, annars missur hann koyrikortið. Men koyrir hann einaferð afturat hesi næstu trý árini, soleiðis, at hann verður dømdur at missa koyrikortið

Íslands. Men hann hevur ikki givið skarvin yvir og í summar roynir hann aftur, sigur hann á heimasíðu síni. Hann er nú á veg úr Kanada til Íslands og í morgin kemur hann higar í teirri vón, at hann fær blíðari [...] ferð. Hann sigur, at í Føroyum ætlar hann at styrkja bátin fyri at fyrireika seg, skuldi hann rent seg í ís undir Grønlandi. Báturin, hann hevur, er 19 føtur og hann ber seg ómetaliga væl, sigur hann og so [...] rógvari. Í 1986 róði hann runt um alt stóra Bretland, Ongland, Skotland og Wales, í kajak. Í 1996 róði hann runt um alt Írland. Í 2000 róði hann runt um Nýsæland og í 2003, róði hann runt um Ísland, saman

tað førdi hann ymsar bátar. Tey seinastu árini førdi hann sandbát til hann legðist upp, 70 ára gamal. Hóast Martin nú hevur rokkið kempualdur og væl tað, liggur hann ikki á latu síðuni. Hann er ongantíð [...] lívi. Hann hevur siglt bæði við eingilsmonnum, norðmonnum, dønum og íslendingum, umframt at hann hevur verið við føroyskum bátum. Men mest kendur er hann kortini sum útróðrarmaður í Grønlandi, tí hann róði [...] ongantíð arbeiðsleysur, hann hevur eina trøð og nakrar seyðir so hann bæði hoyggjar og setir epl niður. Hann er eisini í fjørðinum viðhvørt og eftir nátungum o.s.fr., so hann gongur ongan dag fyri onki. Í dag

ikki so at syfta. Ætlaði hann at røkka málum, stóð hann fast á sín avgjørda hátt. Djúpu røddina kundi hann tá hevja, men tamarhaldið misti hann aldrin, tí hann var rímiligur og góðlyntur. Hansara hollu [...] meistraði hann sum fáur: Hann skilti altíð hvørjar fyrimunir ella vansar talan var um, í øllum hann tókst við. Hans var ein sera loyalur formaður, altíð til reiðar at taka trupul tøk. Og hóast hann sum formaður [...] arbeiðstímunum saman við Hans. Hann sá dygdirnar hjá sínum fólkum, og smæddist ikki við at koma við rósi, og vísa okkum álit og stuðul. Hann var siðiligur og mangan skemtiligur, og hann var umhugsin, tá mál