roknaður serstakt av hesi inntøku.  Fyrimunir Í viðmerkingunum sigur landsstýrismaðurin annars, at tað í okkara grannalondum, sum skatta inntøkur frá kolvetnisvirksemi, verður kravt, at fyribilsskattur skal rindast

fyri ta rættarfatan, sum Høgni Hoydal hevur, og sum skuldi verið ókent í einum rættarsamfelag, sum okkara skal eitast at vera. Men harafturat heldur Høgni Hoydal eftir øllum at døma, at man vitnar FYRI annan

løgdu seg á odda, var eisini orsøk til, at teir fóru niður við høvdinum. Men tað tekur einki frá okkara óføru monnum, sum lyftir av framúr Skansanum og alla tíðina á tamb væl uppløgdu áskoðarafjøldini

uppgávurnar við einum serligum nærlagni, tí hon hevur hevur sum fá eygu fyri detaljum. Hon er um nógv av okkara búfólkum, og hevur harafturat eina servitan innan Parkinsonsjúkuna, sum kemur ógvuliga væl við hjá

restini av føroyska samfelagnum. Fyri tað triðja hava útlendingar ofta eitt gott viðføri, sum kann ríka okkara samfelag við nýggjum tankum, hugskotum og innliti. Tað er upp á tíðina, at vit síggja útlendingar

er, at tær eru yrktar yvir alt tað, sum vit menniskju ganga og hugsa um, og sum hevur týdning fyri okkara dagliga lív. Fyri at sleppa undan ov nógvum endurtøkum, setti Jógvan fyrst upp tey ymisku bønarevnini

Nei, tað sigur bæði vit og hjarta, at hetta er ikki í lagi. Tó so er hetta støðan hjá nøkrum av okkara smáu borgarum. Eitt barn við avbjóðingum (og foreldrini) er í dag ofta knýtt at fleiri ymiskum stovnum

av einari ella aðrari orsøk ikki megna at fóta sær. Eg ímyndi mær einar Føroyar, sum tekur sær av okkara veikastu við virðing og umsorgan. Eg ímyndi mær einar Føroyar, sum hava pláss fyri ØLLUM. *** Vit

Bíbliuna, síggja vit, at bønhús her verður brúkt sum eitt annað heiti fyri eitt gudshús. Fara vit so til okkara egnu oyggjar, eru bønhús ikki eitt nýtt fyribrigdi her. Bæði í miðøldini og í katólskari tíð, hava

veruleikanum tað sama, men endamálið má vera, at áðrenn vit fara til samráðingarnar, so er hetta okkara boðskapur saman við landsstýrinum. Ein máti at gjørt tað uppá, var at fara til lønarsamráðingar og