føroyskt mál« og hugsaðu ikki um nakað annað. Men eg haldi, at tað mest áhugaverda er, hvussu tú setur orð saman til setningar. Tí tað vísir seg, at tað er stórur munur á íslendskum, føroyskum og donskum
matstovuni á deildini, til reiðar at fáa okkum at eta. Sum vit sita, kemur hesin kempistóri maður inn, setur seg við borðið, og uttan at hyggja at nøkrum av okkum foldar hann hendurnar og biður eina lítla bøn
1 Náttarsorti, kavavetur, jarðrok, jarðrok! Kuldin inn at kroppi setur. Jarðrok, jarðrok ? Ringt er geingið! Fýkur kavin, klakast brýr, undir hóttir glerið hvast. Hálka, møði ? Neyðars, neyðars híðaleysu
um Týskland sum fígginda. Longu her sóu vit eitt brá við nordismuni, har hon kroyst av umheiminum setur seg aftur. Myndin av fólkunum í Norðanlondum, serliga í Útnorði var í 1800´talinum brúkt sum stuðul
tori ikki at yvirhála. Eg hugsi, at hóast hon í bestu meining ikki vil koyra skjótari enn 60, so setur hon nógv onnur í ferðsluni í beinleiðis vága, tí slík spøk ferð gevur nógvar óneyðugar yvirhálingar
onga samanumtøku, onga samlaða niðurstøðu, onki sum lyftir hetta málið upp á nakað hægri stig ella setur tað í politiskt ella fyrisitingarligt perspektiv. Kanningin er ring og keðilig at lesa og manglar
onga samanumtøku, onga samlaða niðurstøðu, onki sum lyftir hetta málið upp á nakað hægri stig ella setur tað í politiskt ella fyrisitingarligt perspektiv. Kanningin er ring og keðilig at lesa og manglar
ið eg síggi runt Føroya land, har man blakar mykju eftir einum og hvørjum, ið hugsar sjálvur og setur spurningar við status quo í føroyska samfelaginum í dag. Tað var júst hetta, ið leikstjórin Eyðun
er her alla tíðina og eg venjist ikki við hann, her spøkir eisini.? Hann gerst hulin á málinum og setur knyklar í brýr. Meðan Símun prátar, kemur eitt sindur av lívi í hini. Tey ressast og døgurðin tyngir
munandi nýhugsan verður útjaðarin ikki førur fyri at gerast partur í eini komandi samfelagsmenning, sum setur sera stór krøv til tann einstaka samfelagsborgaran. Hetta er ein av niðurstøðunum í álitinum, sum
