skipið heim aftur. - Á tann hátt siglir skipið altíð í hampiligum veðri, har niðri um veturin og á okkara leiðum um summarið, sigur Viberg Sørensen. Virðismikil lærdómur Formaðurin í Reiðarafelagnum heldur

Føroyar leggja seg á odda. Men tað er eisini einastu positivu hendingarnar í hesum dyst­inum fyri okkara viðkomandi, sigur Worthington, og lýsir dystin, avrikið og úrslitið við tveimum orðum. – Fucking

tey bíligastu, men heldur ikki tey dýrastu. - Hetta er líka sum ein miðal prísflokkur. Fólk kenna okkara vørur. Vit hava nógv trúgv viðskiftafólk, sum vitja aftur og aftur. Hetta er eitt barometur um, at

Gøtueið. – Vit høvdu møguleikarnar, sum skuldu til fyri at svara aftur, men hetta var ikki dagurin hjá okkara monnum, staðfesti Jógvan Martin Olsen. At víkingarnir fýra ferðir eru farnir av heimavøllinum uttan

gjørdist avgerandi atkvøðan. - Nú fingu vit ikki ta stóru makt, sum vit kundu havt, men vit fara at gera okkara ávirkan galdandi í teimum stóru málum, ikð standa fyri framman. Eg havi longu tosað eitt sindur við

vann allan dystin: – Vit hugsaðu bara um hetta sum ein vanligan dyst, har vit sjálvandi vildu gera okkara besta. Og tað er jú altíð umráðandi at vinna fyrsta sett, so tað gav okkum eina góðan byrjan, sigur

stóran leiklut í tí framburði, sum hevur verið her á landið gjøgnum árini. Og tað eigur tí at verða okkara ynski, at hesir fáa frítt at virka sum stovnar við møguleika fyri vøkstri, kapping og góðum avkasti

upp til heitið í landskappingini, men høvdu vit tapt í dag, hevði alt verið líkamikið. Tað prógvar okkara styrki, at vit vunnu, heldur hann.

Á okkara leiðum hendir tað sjáldan, at skotið verður við byrsu millum hús. Men tíðliga sunnumorgunin hendi tað á Argjum. Ein maður fór at skjóta móti úthurðini á eini íbúð, har fyrrverandi kona hansara

her í Kollafirði, seta vit beina kós norður aftur í Barentshavið, har vit skulu fiska restina av okkara kvotu. Eg haldi, at vit hava eini 400 tons eftir, greiðir Arnfinnur frá. Sjókvinnur Í nógv ár var