læs til lærara í Danmark á Emdrupborg statsseminarium og tók prógvið har í 1956. Hann var lærari niðri eitt skifti, kom so til Føroya og gjørdist lærari við Tórshavnar kommunuskúla 1957. Var eisini lærari

ein lærari á skúlanum, sum bað Jógvan luttaka í kappingini. Legði arbeiðið væl tilrættis -Tá eg var niðri á skúla í januar, spurdi ein av lærarunum meg, um eg hevði hug at luttaka í DM í plátusmíð, og eg

sum vermóðir mín tosaði um til sín doyggjandi dag. Tey høvdu bæði fingið sínar útbúgvingar, vóru niðri eina tíð, komu so aftur til Føroyar, har Árni var lækni í Havnini og seinni kommunulækni í Vágunum

hvat nú er á skránni. Uttanfyri á gongini sita næmingar í 9. flokki og práta. Og í gongini longur niðri situr ein drongur og klimprar uppá flyglið hjá skúlanum. Hetta tykist kortini ikki nerva Guðrið tað

líktust ella kanska júst tí, so funnu vit hvørja aðra og fylgdust alla studentartíðina og nógv ár niðri aftaná. Vit líktust als ikki: Ingunn var lítil og hevði bikasvart hár, henni dámdi yvirhøvur ikki

verður avloyst av djúpum maktaloysi. Sostatt svingar orkustøðið millum at vera uppi undir loftinum og niðri á botni fleiri ferðir dagliga – also ikki tað besta fyri lærdóm og fordjúpilsi. Mítt ráð til tín er

danskt A og enskt B.” Undir somu yvirskrift “Krøvini frá hægri lærustovnum” stendur eitt sindur longur niðri: “Norðurlendska samstarvið skal framhaldandi verða raðfest høgt, men strembað eigur at verða eftir

skuldi vísa seg at vera ógvuliga trupult. Tá eg fór upp í Javnaðarflokkin hevði hann stutt undan verið niðri á 12,8 prosentum í undirtøku, so kom hann upp á 14, og beint um tað mundið, at eg kom upp í, kom hann

arbeiðir kring alt landið, hevur skrivstovan altíð verið í Havn. Fyrstu árini á ovastu hædd í Perluni niðri í Vágsbotni, síðani á Hoyvíksvegi og nú á Smyrilsvegi. Skrivstovan sjálv sær ikki út av so nógvum

langt úti, og taka vit hettar sum eina ógvuliga grova ákæru. Eisini verða vit umrødd at hava slanguna niðri í Landskassanum, og fyrst og fremst hugsa um profittin. Tosar móti betri vitandi Eg segði við Rás