vera strævið at vera smádrongur. Eg fór upp í alt arbeiði, so skjótt eg var so frægur. Eg fekst við seyð, passaði neyt, arbeiddi fisk og hoyggjaði. Tað var nógv at tríva í, greiðir John frá. Nógv fólk búði

hevur sagt við løgregluna, at tað var eitt lík. Í rættinum dag segði hann, at talan kundi vera um ein seyð ella ein hund, ella okkurt annað dýr. Men hann vitsti eisini, at Piddi var ikki stórur maður, men

sjálvt musikklærarin í Fuglafirði, sum er pápabeiggi ferðaleiðaran, hevur fimm seyðir. Søgurnar um seyð og seyðahald lyfta hýrin, nú tað sirmar á bussrútin. Og aftur verða fleiri myndir tiknar av nøkrum

situr ein fróðarmaður og skrivar. Hann hevur hetta sum sítt skrivihús og kunnar um myndir, bøkur, seyð – ja, eina vanliga bygdarmentan, sum livir bæði á mannamunni og í verumáta hjá fólki her á staðnum [...] hava livað eitt heilt lív á skipabunka ella við havsins rendur her á landi. Hava havt konu, børn, seyð og siga søgu um torvskurð, t. d. á Góðadali, Úti á Dølum, í Halgadali, og sitera onkran gamlan fuglfirðing

við teirri ráðandi ættini helst verða førdir innyvir bygt øki, niður í løkir og áir, í fugl, síl og seyð. Sambært onkrum av fundarfólkunum varð kunnað á fundinum, at onki skuggakast verður av vindmylluvengjunum

seyðahaldi. Í frítíðini sæst hann ofta á trøðni kring húsini og í haganum í Porkeri, har hann hevur seyð saman við einum yngri beiggja. J

harðliga at mongum. Hann hevur rættingar til nærum alt, frá viðurskiftum, ið snúgva seg um fugl, fisk, seyð, men serliga er áhugavert at lesa brotini, har hann finnist at, hvat Erslev hevur ført fram um føroysk

var handil við øllum vanligum vørum. Men fyrst og fremst var hetta Kjøtbúð, hagar bøndur sendu sín seyð. Hon hevur nærum allar dagar verið í kjallaranum á Sjómansheiminum, og tað eru bert fá ár síðan, at

Fyrsti ferð miseydnaðist tað eisini. Men so fór hon oman á Kongabrúnna, har menn ofta komu at selja seyð, og tað eydnaðist henni at fáa eitt lamb fyri hesar pengar. Tá var í hvussu er jóladøgurðin bjargaður

vildi hava meg við í teirra Desert Island sendingum, segði eg við vertin, at eg vildi heldur hava seyð og fjørugrót á míni oydnu oyggj, enn strendur og dadlupálmar. Vinur mín Sean Sweeny, sum er føroyavinur