ni stríðir í móti sonevndari almentgaldandi vitan og vísund ídag, eins og tað eisini gjørdi tað á Jesu døgum. Men tessvegna blívur Guds orð ikki ósatt. Heldur hinvegin, tí er ongantíð so átrokandi neyðugt

Páskadagur er dagurin, sum umbroytir alt. 1. Hann gjørdist ein umbroytingardagur fyri Jesus. Meðan Jesu vegur her á fold var merktur av at vera ein líðingar og deyðans vegur við langafríggjadegi sum tí [...] rennur páskadagur upp sum sigursdagurin mikli. Tá reisti Gud hann upp frá deyðum og staðfesti harvið Jesu frelsaragerning, og at Jesus er lívsins sigurharri, sum sjálvt deyðin ikki kann binda. Sum menniskja [...] sínum sigri og øllum tí, hann inniber. Tí gjørdist páskadagur eisini 2. Ein umbroytingardagur fyri Jesu egnu vinir. Langafríggjadag knúsaði allar teirra framtíðardreymar og hugsanir. Eftir sótu teir við

hangandi av hesum, kanska serliga inni í barnakømrunum. Í líknilsinum um seyðamannin fáa vit eyga á Jesu umsorgan fyri hvørjum einstakum av okkum. Hann letur ikki tann eina seyðin fara fyri skeytið, nei

tí at faðirin, sum er størri enn allir, hevur givið honum tey. Tað finst einki tryggari stað enn í Jesu hondum, tí haðani kann eingin slíta okkum. Jóannis Fonsdal, prestur

hevur umsorgan fyri seyðum sínum. Jesus er hirðin og vit, hin kristna kirkjan, eru seyðirnir. Alt Jesu lív vitnar um, at hann hevur umsorgan fyri okkum. Hann gjørdist menniskja fyri at vit ikki skuldu [...] tað er at geva henda kærleika víðari til tann neyðstadda, forfjónaða, vrakaða og útstoytta. Hesin Jesu kærleiki kom til sjóndar á krossinum og uppreisnini og vit eiga hann við at geva hann víðari til onnur

hevur umsorgan fyri seyðum sínum. Jesus er hirðin og vit, hin kristna kirkjan, eru seyðirnir. Alt Jesu lív vitnar um, at hann hevur umsorgan fyri okkum. Hann gjørdist menniskja fyri at vit ikki skuldu [...] tað er at geva henda kærleika víðari til tann neyðstadda, forfjónaða, vrakaða og útstoytta. Hesin Jesu kærleiki kom til sjóndar á krossinum og uppreisnini og vit eiga hann við at geva hann víðari til onnur

hjá Mel Gibson er uttan iva tann mest blóðiga og sterka lýsingin av teimum seinastu 12 tímunum av Jesu lívi, sum nakrantíð er gjørd. Vit skulu ikki dvølja við krossins pínu og ræðuleikar, fyri at dyrka

páskalilja fram. Jesus livir! Hann, ið doyði á krossinum, livir. Guð hevur prógvað, at offurgerð Jesu, er fullgott offur. Tað er fullgjørt! Alt! Deyðin ? eisini hesin seinasti fíggindi ? er sligin. Myrkrið

kunnu peika okkum ímóti. Nú er í Jesu orðum ikki talan um træið sum so, men um víntræið ? hetta træið, ið fyrst og fremst umboðar gleðina og tað gleðiliga, eisini sambært Jesu orðum her: »Hetta havi eg talað

upp í sjey tægur av molum, ið vóru til avlops. Mark. 8, 8 Breyðið varð høgt mett í Ísarels landi á Jesu døgum. Ísarelsmaðurin helt breyðið vera heilagt. Tað var størsta gáva, Guð gav fólki sínum. Í breyðinum [...] skal ikki hungra, og tann, sum á meg trýr, skal aldri tysta.? Eisini fyri okkum verður frásøgnin um Jesu undurgerning sett fram sum eitt tekin, eitt tekin til trúgv. Evangeliið vil læra okkum at trúgva á