givið, tí er so lítið burtur úr her blivið, tí enn vit tala, men ov lítið gera. Samhald má vera. Føroyar sum eitt valdømi At standa á síðulinjuni og eygleiða, nú politikkarar og teir ymisku politisku flokkarnir

norskt sildaskip fram á bátin, tók teir upp og flutti teir inn á Tórshavn. Seinni komu teir so til Føroyar við Drotningini. Í 1940 var Karl Jacob við Fame, sum Sofus Hilduberg, við Gjógv, førdi. Í 1941 var

Svend kom til Føroyar sum smádrongur í samband við, at pápi hansara Erik Thulesen gjørdist prestur í Vági. Mamman æt Margretha, og tey vóru trý systkin. Miðskeiðis í 40-árunum var Svend á handilsvirkinum

ilt eyga til íslendskar peningastovnar, og tað letur til, at teir heldur ikki tola, at pinkulandið Føroyar roynir veingirnar í Danmark. Tað at vera føroyskur letur til at stempla okkum frammanundan í donsku

krevur eitt seminar við Robbins, at hoppað verður fyri at fáa blóðrenslið í gongd, geylar sum tá Føroyar skoraði ímóti Eysturríki í Landskrona, dansar og annars brúkar kropsmál og stuttar venjingar saman

ágangin, skúlin hevur verið fyri, má tað sigast at vera ein rættiliga stórur partur. Einar nútímans Føroyar eiga at hava eitt nýmótans undirvísingarverk, har fjølbroytni og góðska hava hægsta prioritet. Tey

sum bendir á, at eitt framhald av verandi skipan hevði verið ein fyrimunur fyri bæði Danmark og Føroyar. Sjúkradagpengar og vanlukkutrygging Skipanirnar um hesi øki fara í grundregluni at halda fram óbroyttar

sum bendir á, at eitt framhald av verandi skipan hevði verið ein fyrimunur fyri bæði Danmark og Føroyar. Sjúkradagpengar og vanlukkutrygging Skipanirnar um hesi øki fara í grundregluni at halda fram óbroyttar

ótrúliga óheppið signal at senda vinnuni í londunum rundanum okkum, at hvat hesum økinum viðvíkur, eru Føroyar enn at rokna sum ein ?bananlýðveldi?, tí her er vanliga byggilógfrøðin ikki er galdandi og her eru

teldufótbóltur, og leivdirnar av hesum sóust eisini móti Spania. Norðmenn spældu á sama hátt, sum Føroyar gjørdu í Landskrona á sinni, og úrslitið í teirra fyrsta EM-dysti var hitt sama, sum í okkara fyrsta