Jóhanna og Jens Christian Guttesen, sum búðu í lítlu húsunum á Tinghúsvegnum, har tey húsaðust við ellivu børnnum. Gunhild var fjóðra í røðini, og mamman, sum doyði í 1969, plagdi at siga, at Gunhild mundi

opið í húsinum. Har gongur tað upp á skift millum føroyingar og íslendingar. Opið er til klokkan ellivu á kvøldi. Eisini børnini Eisini tey føroysku børnini fáa undirvísing í føroyskum. Men tað hevur einki

áhugavert. Tí Dávid var ein kongur eftir Guds hjarta, sigur Leif. Klokkan fer nú at nærkast hálvgum ellivu. Nú mugu tey aftur til skúlaborðið, tí um hálvan tíma stendur pizza á skránni. Teir 20 konfirmantarnir

ikki verið annað enn skandala, um føroyskt lið, sum var á odda 2-1, og sum hevði takið og spældi ellivu ímóti níggju, ikki hevði megnað hesa uppgávuna. At B36 ikki økti um munin til 3-1 og meiri enn tað

fongur hjá GÍ at hava fingið, framdi brotið, og Gunnar Nielsen, sum hevði avloyst Emil, var tryggur úr ellivu metrum. At ÍF legði meiri fyri í álopspartinum bar við sær, at spentar støður stóðust í báðum endum

fyrsta minuttinum eftir steðgin varð Magnus Olsen feldur í brotsteiginum, og Eli Hentze umsetti úr ellivu metrum. So var talan um avgreiðsluspurning. Clayton Soares styrkti við tveimum málum um sína støðu

og bjargaði til horna. Tá ið tað restaðu seks minuttir fekk B71 brotsspark. Eli Hentze royndi úr ellivu metrum, men miðvallarin Sten Sørensen, sum var farin í málið at standa, eftir at Predrag Markovic

eftir liðfelagan. Eitt korter fyri leiklok vóru tíggju mál á muni. VÍF hevði fram til hetta skotið ellivu mál, og megnaði Neistin bara at halda sama talinum seinastu fimtan minuttirnar, so var dysturin at

sunnudagin, er ein blanding av sjey garvaðum monnum við tríati og fleri landsdystum á baki, og so hinum ellivu, ið lítlar og ongar áltjóða royndir hava. Hetta sigur okkum so mikið, sum at Horst Heese ikki er

meiriluta, so hava vit altíð samstarvað væl, men tað er øgiliga tungt, tá vit bert eru tríggjar út av ellivu. Eg ivist ikki í, at tað hevði gjørt stóran mun, um býtið kanska hevði verið fimm og seks, segði