um onnur mentanarhús, og Torbjørn Jacobsen helt, at Løgtingið var alt ov pírið, tá tað kemur til mentan. - Vit klára ikki at taka okkum saman í hesum húsinum at stuðla tjóðarbygging, og hendan verkætlanin
stór háhús eru bygd til at hýsa teimum mongu lesandi undir góðum umstøðum í smærri og størri íbúðum. Mentan og ferðavinna Fólkatalið kvinkar alsamt uppeftir, og samstundis verður áhaldandi syrgt fyri at menna
av, um tað so hevur at gera við uppvøksturin á Biskupsstøð, familjuviðurskifti, vinnu, politikk, mentan í breiðum týdningi og samfelagsviðurskifti annars – heima og burturi. Hinumegin vegin búðu omman
í ár skipað fyri mentanardøgum í Sunnba. Tiltakið sum er spekkað við breiðum úrvali av føroyskari mentan, herundir tónleiki og list, og ikki minst útferðum, er bygt upp sum eitt familjutiltak, har nakað
týdning fyri ferðavinnuna, tí her verður talan um skipaði viðurskiftir, har náttúra, søga, rørsla og mentan renna saman í eina eind, ið er ein søluvøra sum føroyska ferðavinnan spyr eftir. Alt málið eigur
skapa vøkstur í Føroyum, umframt at tryggingarognin eisini verður brúkt til at stimbra føroyskari mentan, herundir ítróttinum og ungdóminum. Og eisini avgerðin um at stovna grunn, sum skal stuðla tiltøkum
ytunum og tillagingunum og snildunum og skemtinum og øllum tí, sum til samans hevur skapt okkara mentan gjøgnum øldir. Bita fyri bita. Orð fyri orð. Alt tað varpaði hann ljósið á við síni orðabókasending
verulig árgangsluft, simpulthen fantastisk, Óhmeigod, og hann sær at her er ein so super ófatulig mentan og vit føroyingar eru áhhhhhhhhhhhhh so upprunaligir og megakulir og jaligir og wellir og so fo
havt tað gott í Føroyum. Men eg vil sleppa burtur í eitt ár. Eg vil læra at kenna eina heilt aðra mentan, læra mítt móðurmál og royna mínar egnu avmarkingar. Suðuramerika er jú ein heilt annar heimur, sigur
øvugta, nevniliga, at tað lív vit liva førir til bangilsi, hjálparloysi, ja møguliga til upploysing av mentan okkara. Er tað møguligt, at dreymur okkara um materiella vælferð, sum skuldu føra eitt eydnusamt
