verða hildnir Stokkholm, Oslo, Helsingfors, Keypmannahavn ella Reykjavík. Men til tíðir halda vit okkara summarfundir aðrastaðni, eitt nú á Álandi ella sum nú í Føroyum, sigur Lisbeth Grönfeldt Bergman

higar. Øll eru hjartaliga vælkomin til Funningsfjarðar leygarkvøldið. Vit vilja í hvussu er gera okkara besta fyri, at fólk fáa eina hugnaliga løtu í bygdini – og eina nátt við góðum dansi, sigur hon.

um hægri lestur í 2010. Tað er met í føroyskari útbúgvingarsøgu. Eisini á vinnu- og miðnámsskúlum  okkara er tilgongdin so stór sum ongantíð áður. Tá ið skúlarnir byrja aftur í næstu viku, byrja fleiri enn

og kann ikki góðtakast. Nú má vera nokk við at flyta fleiri útbúgvingar og harvið arbeiðspláss úr okkara høvðusstaði.

framtíðartryggja búskapin og vælferðarsamfelagið, men tað skal vera á tí virðisgrundarlagið, sum er okkara. Hon legði afturat, at tað ber ikki til at spara seg burtur úr trupulleikunum. Samstundis er tað

í dag var tann, at vit góvu tey 10 prosentini eyka, vit høvdu lovað okkum sjálvum áðrenn. Eitt av okkara fokusumráðum var at vinna dystin í verjuni, og tað var eisini í verjuni, at vit vunnu í dag, segði

Einki at siga til, at yrkisfeløgini kenna seg bæði sperd og órættvíst viðfarin. Flestu okkara finna upp á at glepsa, tá vit eru ørkymlað – fult forstáilsi eisini fyri tí. Havi stóra virðing fyri konubrotinum

tey gomlu, tey sinnisveiku, tey menningartarnaðu – ella lat meg taka øll í ein bólk: Tey veikastu í okkara samfelag. Ongin torir at siga sína meining, tí vit eru eitt so lítið samfelag, og tí kemur man altíð

og Sam­bands­flokkin, so er flokkurin »í ein­um borgarligum mjørkatámi, sum ger tað trupulult hjá okkara fólki at kenna okkum aftur«. Formaðurin sigur tað sjálv­ur, at velj­ar­in kenn­ir ikki mun á Fól

al­menna gong­ur á odda at stuðla undir kapp­ing­ar­av­lag­ing á henda hátt. Vit hava fyrr nevnt okk­ara egnu støðu, har ment­a­mál­a­ráð­harr­in ikki vil fylgja ting­s­ins vilja og steðga kapp­ing­ar­