Breckmann, løgtings- og fólkatingsmann. Sum honum líkt, sveimaði Edmundur í sínum óveruliga dreymaheimi og kom við sínum vanliga møsni um at sambandsflokkurin hevði vent gongdini í Føroyum. Hetta er beinleiðis
hevði migið í fangið á honum, kona hansara var ein skarnskjaftur, hon hevði evni, sum hon hevði kjaft, kom eisini í takføri við aðrar fremmandar, hugar teir barnsliga kjøtleysu reyvabøllarnar á henni, ger hann
seinna hálvleiki økti Hallur Danielsen so, tá hann gjørdist leysur í brotsteiginum, og tá VB so loksins kom á talvuna, kundi vakra málið frá Jón Paula Olsen ikki nýtast til stórvegis annað enn eina fátæka troyst
kunnu spæla upp við Lettland. Hann hevur tó eina ávaring við í bagaguni frá í summar, tá Víkingur kom í stórar trupulleikar av lettiska Ventspils í Evropa League. Trýst á pílin undir myndini fyri at hoyra
upp á hesa framsýningina, har tey við sínum ymisleika sýna fram saman. Hugskotið til framsýningina kom, nú Barbara var við at pakka saman í hølunum á Refshaleøen í Keypmannahavn, har hon hevur hildið til
nakrar dagar, men í Føroyum er steðgurin bert tólv tímar. Skipið hevur áður verið í Duplin, áðrenn tað kom til Føroya. Tá lagt verður frá bryggju í Havn, fer skipið til Reykjavíkar, har steðgað verður góðar
vánaligt sunnudagin, at tað ikki bar til at rógva kapp á Skálafjørðinum, sum ikki var blíður, hóast ættin kom innan úr Skálafirði. Hvussu væl tað stendur til umborð á 10-mannafarinum, sum skal rógva í heimasjógvi
Nólsoyarfirði svimjandi, steypið stóð í sýnisglugganum hjá Niels L. Arge fram til hendan dagin, táið Mia kom svimjandi inn á Havnarvág. Stúgvandi fult av fólki stóð út eftir Molanum, og væl var samankomið uppi [...] vit nærkaðust grand finaluni í málinum, løtuni, táið avgerðin skuldi takast á politiska parnassinum, kom fyrst Kvinnufelagið inn á pallin við stuðlandi tíðindaskrivi, og tá arbeiðarafelagið opnaði dyrnar
regla heilt upp til okkara dagar. Við royndunum at upploysa hjálandaveldið eftir seinna heimsbardaga, kom nútímans fólkarættur at galda í heimshøpi. Staðfest varð, at ein tjóð ? eitt fólk ? hevur søguligan
upp av øðrum. Hetta varð altso latið úr hondum, áðrenn eg kom í Landsstýrið í 1975, heldur Dánjal Pauli fram. Men bert einar fýra dagar aftan á kom stjórin fyri kultursekretariatið í Keypmannahavn til Føroya [...] Pauli er góður frásøgumaður, og vit fingu eitt prát við hann um, hvussu ætlanin um at byggja Húsið kom í lag, hvussu undirtøkan var fyri hesum, og hvussu hesi 15 árini hava hilnast. Dánjal Pauli fortelur [...] eftir, tann 8. mai 1983, varð húsið vígt. Tá virksemið so byrjaði, bleiv hetta stýrið víðkað, og m.a. kom tann sami norðmaðurin, ið hevði verið so negativur, í stýrið, og nú bleiv hann so øgiliga entusiastiskur