ofta skuldsettir fyri at vera lokalpolitikarar og/ella lokalpatriotar. Vit hugsað einans um okkara egna lokala økið og gloyma allar Føroyar. Hetta er sjálvandi skeivt, men ein og hvør kann gera sær sína
stóran skaða fyri fólkið, ið býr har. Gøtufólk kundu ikki droymt um at leggja tungan ídnað í sínum egna bakgarð. “Not in my back yard” (NIMBY) er hugburðurin, og í staðin verður nú farið inn á Skálafjørðin
dygdini á stovninum, eins og hon bjóðar sernámsfrøðiliga ráðgeving og stuðul. Stovnurin hevur tó egna fíggjarstýring og ræði at raðfesta eftir tørvi og áhugamálum, sum eru galdandi á júst okkara stovni
eri av at sleppa vera partur av hesum. Tað er ikki langt síðan, at føroyingar vórðu sendir úr sínum egna heimlandi til eitt fremmant mál, mentan og umhvørvi, langt burtur frá familju og avskorin frá vitjan
Benjamin Netanyahu, forsætisráðharri í Ísrael , finst nú at ætlan hjá landsins heri um at steðga krígnum á eini ávísari neyðhjálparleið í Gazageiranum. Tað upplýsir eitt ónevnt umboð frá ísraelsku stj
við tí endamáli at koyra hann frá. Vegna samgonguna við Le Pen hevði hann svikið virðini hjá sínum egna flokki, siga tey. Á sosiala miðlinum X sigur hann samstundis, at hann varð noyddur at læsa dyrnar
Hoydal segði í Løgtinginum, at tað er almenni politikkur Føroya, at palestinska fólkið má fáa sítt egna ríki, og at landsstýrið mælir til, at farið verður beinan vegin undir at skipa eina tvíríkjaloysn
og eg má siga, at eg eri hugtikin av føroyska fólkinum og sjálvræðiskensluni, stoltleikanum yvir egna tjóð og mentan, sum vit týðuliga merkja. Eg eri vísur í, at nógvir føroyingar tí skilja okkum, sum
Agger), mitt í eini kreppu, sum í veruleikanum er pápans og ikki hennara. Ístaðin fyri at byrja sítt egna lív við vinkonum og fara út at ferðast við sjeikinum, tekur hon á seg ábyrgdina fyri, at húsið ikki
stórfingnar framsýningar, sum eru grundaðar á eina samanseting av lutum, sum teir hava funnið, og teirra egna serstaka tilfari. Við framsýningunum kanna teir, hvussu tvístøður ávirka okkara gerandisdag, ítøkiligu
