valt at vera í andstøðu til tey, ið hava valdið. Er tað nakað sum eg ræðist, so er tað fólk í hava s-v-a-r-i-ð. Eg eri ongantíð so bangin, sum tá fólk stilla seg upp og siga, at tey hava loysnina og ?óttast
óheftum dómarum, ið eru púra óheftir av løgregluni, og gera av, um tað tilfarið, ið er fingið til vega m.a. av løgregluni, er nóg álítandi til at ákæra kann verða borin fram fyri dómstólarnar. Í Danmark er skipanin
barokktónleik við konu síni. Síðani tá hevur Deep Purple givið tveir fløgur út ? ?Purpendicular? og ?A.BanD.On?. Við Gillan sum sangara.
Jørgen-Frantz í tjúgunum við skriving av ymiskum slag, og hann skrivaði brot av fleiri skaldsøgum, m.a. um Østrøm-skeiðið og um munkatíðina í Kirkjubø. Men í 1922 gjørdi hann sær tað grein, at hann vildi
alskur til hetta pláss, alskur sum vunnin var, tá niðursetumenninir hava verið í umhvørvinum her og m.a. røkta seyð. Her var frítt fyri og sást út í havsbrúnna. Tey bygdu sær heim her, ikki við at innheinta
okkum at fortelja búskaparfrøðingum, at samfelagsbúskapur er ein støðugur trupulleiki. Stutt sagt: a: hevur tú ov fáar pengar tøkar/í umfari, so hevur tú ikki ráð til íløgur b: hevur tú ov nógvar pengar
afturum seg, og fara við góðum treysti inn í framtíðina. Neyðugt er tó, at læra av sínum misstøkum fyri m.a. at byrgja uppfyri at slíkar hendingar endurtaka seg, og tískil í framtíðini taka avgerðir, ið tryggja
hevur verið at privatisera partar av vegakervinum, elkervinum, telekervinum, jarnbreytafeløgum o.a., men tað tykist ikki vera heilt einfalt og kanska er onkur orsøk til tað. Vit hava fleiri orsøkir til
teirra millum nú enn minni. Deildin var býtt upp í tveir bólkar við 5 leikarum í hvørjum bólki. Í bólki A vóru leikararnir Rói Agnarson, Ragnar Egilsson, Reidar Luid og Hallur Thorsteinsson. Dystinir gjørdist
samanum: Visindin roynir at loysa gátur um hita, vakstrarhúsárin, sólblettar, orkukeldur, orkuberar o.a., men uttan mun til stórar óvissur er veruleikin tann, at mannaættin í dag er so stór og brúkar so nógva
