mótivegis føroyingum. Umdømi Danmarkar í altjóða høpi er av álvara í vanda. Støðan er sera trupul og ringt er at vita, hvat vit nú eiga at gera, men av og á havi eg hugsað tann tankan, at vit eiga at fara

skrivað ella týtt. Og fólk eru eisini ymisk á máli um sama tekst. Eg havi upplivað, at foreldur hava ringt og takka fyri onkra bók, sum alt húskið stuttleikaði sær óført við at lurta eftir, meðan lisið varð

tyngd í. Bíði eftir útlendsku ummælunum Finnbogi Ísakson, tingmaður: -Eg haldi tað er eitt sindur ringt hjá okkum føroyingum at meta um filmin. Eg bíði meira eftir teimum útlendsku ummælunum. Nú hugdi eg [...] Men Barbara lærdi nakað av føroyskum, og heldur hann, at hon kom rættiliga væl frá tí, hóast tað er ringt hjá norðmanni at leggja um. -Samanumtikið eitt ógvuliga stórt upplivilsi og eg vænti, at filmurin

av heilum huga og hjarta. Tveir mans vórðu bidnir um at koma upp á pallin at biða fyri fólki, sum ringt ella skrivað høvdu til møtileiðsluna við ynskjum um, at biðið varð fyri teimum. Ein kona vildi fegin

fyri. Men eisini sunnalaga vestantil, vóru menn órógvaðir av hesi skjótingini. Um tað ikki var líka ringt sum í Suðri, so larmaði illa hjá sandingum og vágamonnum, segði Martin Strøm. Martin Strøm sigur í

Dam fekk fráboðanina frá skipinum, fekk hann eitt skotskt flogfar at fara at leita. Men veðrið var ringt, og einki var at síggja, sigur Árni Dam. Skipið er tó enn á positiónini, og ætlanin er at fara at

og Barbara gjørdi tað helst eisini, men av tí at tað vóru settar so stórar vónir til hana, so var ringt heilt at liva upp til tær. Filmurin var annars meira hummoristiskur, enn eg hevði roknað við sigur

teir valt ikki at gera hesaferð, tí tað hevði verið alt ov mikið arbeiði av tí. ­ Tað er sjálvandi ringt at bera saman við aðrar biografar, sigur Jákup Eli. ­ Men til sammetingar kunnu vit taka filmin um

eina tílíka skivu er svørt, og bert pletturin í miðjuni er gulur. Hetta ger, at skivan ofta kann vera ring at síggja, tá hon stendur úti í náttúruni, men tað er ein partur av reglunum. Tað eru fýra ymiskar

stinga seg støðugt upp hjá nógvum okkara, ið skriva dagliga. Tá neyðin hevur verið stór, hevur ein ringt til persónar við innliti í mállæru og/ella málnýtslu, og onkur vanlukka er fyribyrgd á tann hátt,