seinastu ferð. 12. septembur 1990 er ein dagur flestu føroyingar munnu minnast sum ein gleðis dag. Her er eitt avrit av dómaraseðlinum frá minniliga dystinum: Føroyar – Eysturríki 1–0 (0-0) 1-0 Torkil Nielsen

nin er dan­s­ur og læra á skránni. Evnið á stevnuni hesaferð er ”Hvussu læra vit okkum kvæð­ini?” Her fer Ólavur Syd­er­bø at greiða frá, hvønn hátt hann brúkar fyri at minnast og læra seg kvæðini. Eftir

kastaðir í sambandi við Sjómannadagin. Mentanarleiðarin vísir á tær kappingar, sum eru fyri vaksin, og her eru tað serliga sjófólk, sum luttaka, tí hesar kappingar eru í størst møguligan mun tengdar at tí virksemi

inntøkunum hjá Landskassanum, fyri harvið at tryggja framhaldandi vælferðartænastur til fólkið, sum her býr. Grundgevingin er tann, at høvuðsvinna okkara altíð kemur at hava búskaparlig sveigg. Ábyrgdarleysur

eisini verða nýttir í øðrum londum, eru als ikki viðkvæmir, heldur kunningarráðgevin hjá Manntali. - Her er talan um sonevnda ?sjálvsuppfatan? av egnari heilsu. Talan er ikki um diagnosur ella um, hvørja

orkan hjá B36 fyri tað nógva fór til at verja. Triði dysturin var á Skála, har HB var á vitjan, og her hendi tað óvæntaða, at HB fór avstað við sigrinum, hóast Skála var á odda 1-0 og brendi brotsspark

eisini tveir satsir úr kórverkinum hjá Jóhan Mortensen, Sálmur 66, sum hevur fingið ensnak tekst. Her verður tað Heðin Kambsdal, sum spælir afturvið á urgu. Møguliga verður okkurt annað sungið í felag

vera líka raksur, sum Helgi Fossadal, helt hann fyri. Lesið røðuna hjá Mikael Wivel við at TRÝSTA HER Tekst og myndir: Dávur Winther

Tað fløvar, at miðnámsskúlanæmingar og miðnámsskúlalærarar sjónliga gera seg galdandi í samfelagnum. Her hugsað vit um, at hava fólk verið ovfarin og bergtikin av, hvat miðnám hevur megnað hesar framførslur

inn­lit í arbeiðið við hesi komm­i­si­ón - og tær ætlanirnar, sum lands­stýr­is­kvinn­an hev­ur. Men her var lítið at heinta. Í innlitssvarinum sig­ur Ment­a­mál­a­ráð­ið, at ráðið hevur í eina tíð ar­beitt