elmálarar settir upp ymsastaðni í landinum. Fyrsta bygdin, ið varð bundin í fjaravlestrarskipanina, var Skúvoy. Síðani eru hesar bygdir komnar aftrat: Sørvágur, Vatnsoyrar, Kvívík, Nólsoy, Hamarin á Argjum, Oyri
Viðareiði: kl. 12, (sjónv.) Elsa Funding Árnafjørður: kl. 11 Jógvan Fríðriksson biskuppur, altarg. Skúvoy: kl. 12, altargongd, Jákup R. Hansen Øravík: kl. 11 Símun Jacobsen Fámjin: kl. 12.15 Símun Jacobsen
vit útav, at vit vóru í ætt. Hann var fermenningur mammu mína. Okkara felags ætt kom av Vattóli í Skúvoy. Hetta gav hug til at kanna hansara lívssøgu, og hon var bæði áhugaverd og spennandi. Hon stóð í
brotin. Pápin var hin kendi sandvíkingurin Jákup á Hólum. Mamman var Maria Sofía úr Geilagarðinum í Skúvoy. Tað er eitt av skaldum okkara, sum tekur soleiðis til: “Vit spyrja so ofta, hví er tað so, at vanlagnan [...] er tað meg hon rámar?” Hetta kann av sonnum sigast um Hólafólkið. Pápabeiggi Richards var giftur í Skúvoy, og gekk hann burtur har í best árum. Eitt systkinabarn hansara doyði við Florens í 1927, og eitt
eitt gestahús, men tað er so eisini tað. Men Kunningarstovan hevur eini 15-16 hús á Sandoynni og í Skúvoy, sum vit leiga út, og tey verða nógv brúkt alt summarið ígjøgnum. Eisini um veturin og um høgtíðirnar
er ætlanin at leggja uppskot um vegin omanfyri Rituvík og uppskot um vegin omanfyri Skálafjørð. Ì Skúvoy er ætlanin at leggja fram uppskot um nýtt havnarlag og somuleiðis er ætlanin at leggja uppskot fram
tí, sum fór fram. Myndir eru tiknar kring oyggjarnar, men sjálvandi fyllir Skúvoy nógv. Svenskarin bar so stóran alsk til Skúvoy, at hansara seinasta ynski varð, at jørðisku leivdirnar hjá honum, skuldu
Haraldssund. Í Eysturoy er ætlanin at leggja uppskot um vegin omanfyri Rituvík og omanfyri Skálafjørð. Ì Skúvoy er ætlanin at leggja fram uppskot um nýtt havnarlag og somuleiðis er ætlanin at leggja uppskot fram
hesum døgum fer at leggja uppskot fyri Løgtingið um at gera tunlarnar norður um Fjall, nýggja havn í Skúvoy, um at umvæla byrgingina um Haraldsund, umframt aðrar útbyggingar. Samstundis hevur Jaspur Vang,
hon seinni at tæna hjá amtmanninum Hilbert. Tær vóru tríggjar gentur, tvær, Aska og Judith, vóru úr Skúvoy. Sunneva var stovugenta. Hinar vóru í køkinum. Her vóru ofta gestir, so tað var nóg mikið at gera
