privatu vinnuna. Arbeiðið í almenna sektorinum er í stóran mun tengt at politiska viljanum, og tað ger arbeiðið spennandi og avbjóðandi. Eg trívist, tá eg havi stóra ábyrgd, og einki kann samanberast við

kappingin eftir nýggja leistinum verður tambað til at fevna um so stóran part av árinum, sum hon nú ger. Talan verður at kalla um fótbólt uttan íhald frá januar mánaði til seinast í oktober, og tað kann

onnur gera bíligari og effektivari enn vit. At kopiera eru eini góð ráð til ein og hvønn. Men tað, sum ger munin fyri okkum høgt løntu á altjóða marknaðinum, er ikki bert, hvussu væl vit herma, men harafturat

framtíð Føroya: Okkara viðurskifti við umheimin, har vit hava bundið okkum føst í danska lóggávu, ið ger okkum til “Kongeriget Danmark for så vidt angår Færøerne” og har øll nú duga at síggja, at hetta er

byrja ta nýggju tilveruna her í Danmark. Men tað nyttar einki bara at siga, at tað ber ikki til. - Ger ein nakað við tað, so ber tað saktans til, sigur Dahina í óformella prátinum. Yvir av henni situr ein

skrivligan búna, eina miðaldar-brynju, sum tað langt síðan er vaksið frá, og tí hylkir og pínir, sum tað ger. Ikki kann tað bara leggjast heiðursmanninum V.U. Hammershaimb til last, at vit komu út í hetta málsliga

fíggjarligan møguleika uppá nakran máta at givið hana út, um ikki hesin studningurin fylgdi við. Stuðulin ger, at bókin verður so mikið bílig í mun til innihaldið, at hon verður nærum rein forering. Sum Sosialurn

veruliga og livandi sum gjørligt. Og lat so vera við at ganga og siga við teg sjálva "Eg má klænka meg". Ger í staðin teg sjálva til høvuðspersón við at siga: "Eg vil klænka meg." Tá verður tað tú, og ikki alt

ov námsfrøðilig, ella kanska ikki nóg námsfrøðilig? Er móðurmálshugburðurin ikki tann rætti, ella ger líkasælan um seg? Er málsliga ávirkanin uttaneftir á okkara lítla, viðbrekna mál ov stór? Ber ikki

tað so. Tað er pyntað allastaðni og samkomur og undirhald trýtur ikki. Úti í Dímun er tað ongin, sum ger jólahugnan fyri okkum. Her eru tað vit sjálvi, sum hava ábyrgdina av jólunum og tí, jólahugnaði, sum