við Útvarpinum á odda, fingið at vita frá SLV, at trygdin er í lagi hjá Atlantsflog? Atlantsflog ger sum SLV, teirra sýnsmyndugleiki, gevur teimum boð um. Eisini tá tað verður sett spurnartekin við ikon
tá eg hoyrdi hasi einkultu orðini, hugsaði eg, “tað er ikki so ringt, man setir seg bara niður og ger tað.” Tann dagin byrjaði Lene at skriva søguna um dóttir skammarans, sum hon hevði hugsað um eina
í KSF at síggja, at ójavnar eru millum kommunurnar – bæði í inntøkum og í útreiðslutørvi. Men tað ger ikki, at tað av sær sjálvum er bráðneyðugur tørvur á útjavningarskipan. KSF hevur helst meira enn nakar
Islam merkir at geva seg undir. At lata alt upp til hin eina gudin at gera av. Hann ella hon, sum ger tað, er muslimur. Fyrr brúktu vit í Norðurlondum heitið muhammedanari fyri ein, sum er muslimur
í Íslandi, umframt at teir høvdu eina skipan, sum vardi bæði inn- og útflutning við kvotum. Hetta ger seg galdandi enn í dag, táið tað kemur til fiskin, ið sambært stjórnarskrá teirra er tjóðarogn, og
Islam merkir at geva seg undir. At lata alt upp til hin eina gudin at gera av. Hann ella hon, sum ger tað, er muslimur. Fyrr brúktu vit í Norðurlondum heitið muhammedanari fyri ein, sum er muslimur
fiskurin rundan um Føroyar umvegis kinesiskar fiskagentur ivaleyst kann kasta meira av sær, enn hann ger í dag. Tí mugu vit umstilla okkum. Tí mugu vit alla tíðina tillaga okkum. Vit mugu venja okkum við
at lesa eina rúgvu. Tórbjørn hevur ikki bara lisið. Hann hevur arbeitt við bókum og greinum, og tað ger hann framvegis við ørgrynnuni av bókum, tíðarritum og bløðum, sum hann lesur. Tað hoyrist og sæst,
sum steðgar allari ætlan um sjálvstýri. At danir nú aftur hava sett fingramerkið á føroyska lóggávu, ger ikki teirra støðu betri. Og her hava vit væl klassikaran: føroyingar eru ørkymlaðir og á gosi (Eidesgaard
hesar yrkingarnar, heldur hon. Tarkovskijs heste er annars eitt gott dømi um, at tað er evnið, sum ger av, um úrslitið verður ein skaldsøga, ein sjónleikur, yrkingar ella okkurt annað – ein fatan, Pia Tafdrup
