skal skiljast, at hann hevur sagt okkum farvæl. Vit meta, at minnilutin hevur megnað at fingið gjørt okkara ávirkan galdandi ? serliga í sambandi við fíggjarætlanini, segði Leivur Hansen á býráðsfundinum

nýggj vinarbond. - Eg vóni, at hesin dagurin fer at eydnast væl fyri okkum øll ? og ikki minst fyri okkara gestir, ið hava leitað sær í Kalsoynna í dag. At enda segði Signhild Joensen seg vóna, at Útoygg

festouverturu av Dimitri Sjostakovitj, sprækin og sera ahugaverdur rútmiskur musikkur. Síðani verður okkara framúr pianistur, Johannes Andreasen, solistur í klaverkonsert av sama komponisti. Eitt verk fyri

vinnulívið ella fólk, sum skulu prógva seg sjálvi, og síðani stuðlar kommunan teimum. ? Tað er líka sum okkara fyrsta inntrykk, og tað verður tað, sum vit fara at tosa um, sigur Martha Mýri. Hon leggur at enda

sleppa. -Vit fara at royna at skapa ein dialog millum partarnar, men hetta merkir ikki, at vit útseta okkara freist at søkja eftir nýggjum starvsfólki, sigur Jóanis Erik Køtlum. Sjúkrahússtjórin sigur við Sosialin

teir góvu seg undir donsku grundlógina. Soleiðis hongur tað sjálvsagt ikki saman, og kunnu vit nýta okkara sjálvsavgerðarætt til økt sjálvstýri í ríkisfelagsskapinum. Ynskir fólkið so seinni loysing, ja so

viðurskiftinum er ein beinleiðis fortreyt fyri, at Føroya kunnu gerast sjálvstøðugt land. ?Vit vilja við okkara politikki geva eina ansingartrygd, og geva foreldrunum betri tíð og betri møguleikar við barni teirra

antin svart ella hvítt. Givið er at andstøðan kemur at mynda nýggja landsstýrið so ella so. Og her er okkara boð, at størsti andstøðuflokkurin, Javnaðarflokkurin kemur at standa á odda fyri komandi landsstýri

ongd. Hetta hongur als ikki saman, tí júst fullveldi er ein forðing fyri, at vit kunnu varðveita okkara vælferðarsamfelag. Tað heldur forkvinnan í Sambandsflokkinum, Lisbeth L. Petersen. - Løgmaður tosar

øðrum slag. Tað vísir seg at vera væl dámt at síggja fólk kappast um eitthvørt. - Spurnarkappingin er okkara reyði tráður, sum vit fara frá við jøvnum millumbilum, men altíð kunnu venda aftur til. Men hyggur