at viðurkenna tað fakta, at nakrir av teirra limum heldur vilja hava sex við børnum enn dyrka sín Gud. Ein trúgv, ið yvirhøvur hevur tað ófatiliga trupult við at umbera mistøk; og tá ið hon so ger tað
at viðurkenna tað fakta, at nakrir av teirra limum heldur vilja hava sex við børnum enn dyrka sín Gud. Ein trúgv, ið yvirhøvur hevur tað ófatiliga trupult við at umbera mistøk; og tá ið hon so ger tað
at viðurkenna tað fakta, at nakrir av teirra limum heldur vilja hava sex við børnum enn dyrka sín Gud. Ein trúgv, ið yvirhøvur hevur tað ófatiliga trupult við at umbera mistøk; og tá ið hon so ger tað
øðrum fróðarmonnum varð næsta stigið at fáa festa á blað bygdarsøguna, sum nú er komin væl áleiðis. Gud og hvør maður hevur uttan iva sína hugsan um Osmund, sum nú fer um tey sjeyti. Hann man eisini hugsa
hevði munandi størri ambitiónir enn verandi og hevur sett eitt valaverk av eini svimjihøll í gongd. Gud havi lov fyri tað! Kom hetta ikki ígjøgnum áðrenn seinasta val, so høvdu vit í besta føri fingið eina
gloymt tað. Og at øll eru farin klókari, íblást og ríkari áfram.. Ein persónligheit og originalur av Guds náði. Hendurnar sum trollemmar. Hjartað mjúkt sum summarlotið. Røddin sum brim í bergi, men eisini
gera, er rætt. Hugsið um hesi orðini. Og inntil tey hava fest seg, latið so vera at gera nakað. Fyri Guds sakir, latið vera. Mangan hugsar ein, at okkum tørvar álitisfólk, sum tora at stíga út úr sínum tronga
sigur annað um hetta evnið, tí hann religiøst ikki kann tulka Bíbliuna á annan hátt enn at bókin er Guds orð, orð fyri orð. tískil má maðurin benda fótin til at kunna passa glassskógvin hjá Øskufíu.
verður hetta brúkt í nógvum tónleikaverkum/messum saman við trúarorðum o.ø. - Vit hava ein tolsaman Gud, hann tolir alt, sigur Marjun Bæk. --- --- -- --- -- MYNDATEKSTUR - Tað fakliga støðið skal vera høgt
Vit hava øll gott av at steðga á og verða ámint til dømis við ein minnisvarða, men eisini gjøgnum Guds orð, sum sigur okkum, at tað er eitt lív aftaná hetta lívið. Í Amos 4.kap., 12. vers stendur: “Ger