ikki sleppa at stilla upp. Men vit fingu einki svar. – Eg havi ikki tíð, vit fletta, spyr onkran annan. Eg havi onga viðmerking, var tað einasta hann segði, áðrenn hann breyt av. Við in.fo í gjár segði

Bjørg á Ræogvi, fart. 770101, gera valevnislistar, og eru tit meira enn vælkomin at venda tykkum til annan okkara, um tit ynskja at stilla upp ella hava onkrar spurningar um valið. Haldið tykkum endiliga ikki

Spurdur, um hann so fer at stilla upp fyri lista C sigur hann, at tað kann vera. – Ella fyri onkran annan lista. Eg hevði 32 atkvøður, og tað ger mun, tá bygdarráðið skal skipast, sigur hann. Á seinasta

samanumtikið, at tað er ein góð tíð at steðga á og lata mongu spennandi framtíðaruppgávurnar til onkran annan, sigur hon. Maria Rørbye Rønn gjørdist aðalstjóri í DR eftir eitt dramatiskt tíðarskeið. Undanfarni

til høgtíðir. At seyma lærdi hon í Vestmanna, tá hon var ung. Mamma og babba vóru so góð við hvønn annan og við okkum, tey vóru eitt gott toymi, og tað var ein stór sorg, tá babba fór foldum frá, ikki minst

gingið beint undan okkum og eru á lívi og minnast. Verja vit dráp og oyðilegging? Og kenna vit mein í annans bein? Megna vit at síggja onnur menniskju, fólk og tjóðir sum okkara næstar, brøður systrar? Hugsa

rapparum og bólkum, við at vit eru framleiðarar, rapparar, sangarar og tónleikarar, og so hava vit hvønn annan at fáa íblástur frá, sigur Heini Holm Johannesen, sum eins og Brandur virkar sum framleiðari í ko [...] sigur Brandur, at teir eisini kunnu finna uppá at geva orðini, sum ein sjálvur hevur skrivað, til ein annan, um mann ikki megnar at gerast nøgdur. Harvið verða fleiri sangir skrivaðir, meðan teir eru í inn

gera hetta ynski til veruleika. Tí ræður tað ikki bara um at skilja, men um at handla. Ella sagt á annan hátt, tað er stórur munur á at skilja ynski hjá onkrum, og so at stuðla og fremja tað í verki. At

hava koyrikort til størru prutlini, fekk hann bót fyri tað. Hann fekk eisini bót fyri at hava ein annan persón uppi á prutlinum. Hesin persónurin fekk eisini bót fyri at sita á prutlinum, og eigarin av

endamáls, at ungdómurin í Ríkisfelagsskapinum kann savnast og læra frá hvørjum øðrum og um hvønn annan. Við fíggjarligari hjálp frá Sjómaq-peningagrunninum, er møguligt hjá ungum og ungmannafeløgum í ríkinum