sæti fyri hann. Hini, sum stillaðu upp, men sum ikki vórðu vald, eru hesi: 10 Annika Olsen 289 11 Brandur Sandoy 289 12 Jóhan Eli Lyngvej Poulsen 230 13 Rógvi Egilstoft Nielsen 227 14 Pól Huus Sólstein 225

Niclasen og Jacob Vestergaard fara úr Landsstýrinum, og taka sínar tingsessir í nakrar dagar. So mugu Brandur Sandoy og Annika Olsen víkja síni sæti. Síðani fella Jacob og Jørgen saman við restini av samgonguni

stóð á, var tað framúr at síggja, hvussu góður hugburðurin var. Gunnar Nielsen var aftur hesa ferð brandur í málinum, og spælararnir ofraðu seg so mikið nógv, at teir næstan sveittaðu blóð, vil Bill Jacobsen

Botnliðið vann 2-1. LÍF misnýtti nógvar upplagdar møguleikar, og Jóan Pauli Jakobsen var sannur brandur í B36 málinum. LÍF hevði fitta lotið undan í 1. hálvleiki, og longu í 6. minutti legði Adrian Joensen

Føroyar 4 Hans Kári Hansen 22 178 Kant/Diag. 0 Føroyar 5 Jón Nielsen 27 191 Diagonal 43 Føroyar 6 Brandur Heinason 18 183 Libero 8 Føroyar 7 Ingi Ole Jacobsen 19 186 Miðja 8 Føroyar 8 Jóhan Petur á Stongum

svørtum og hvítum bowlaraskóm sessaðust ella stillaðu teir fýra seg á pallin. Uni R. Debess í front, Brandur Jacobsen við trummurnar, Óli Olsen við gomlu urguna úr Missiónshúsinum á Skála, og ungi bassleikarin

mátti shirov tí vinna við hvíta fólkinum, men eftir at hava offrað býtismun telvaði Anand sum ein brandur og vann enn einaferð. Í fjórða talvinum satsaði Shirov alt, hann offraði heili tveir mans og fekk

komu ofta ígjøgnum í síðunum og løgdu innfyri, men Sigmund av Teigum í B36 málinum var sum ein brandur. Kortini var tað B36, sum kom á odda, tá 40 minuttir vóru farnir. Steinbjørn Hardley royndi seg við

teir á heimaliðnum fyrst og fremst takka málverjanum, Fróða Mortensen, fyri. Hann var ein sannur brandur í málinum, hann hevði fleiri heilt góðar bjargingar, og tá hann hekk uppi undir samankomingini og

Árni Frederiksberg, sum hevur skorað bæði málini, og hin er Mark F. Jensen, sum hevur verið sannur brandur millum KÍ stólparnar. ##med3## 45+6 2-0 Hálvleikur Eftir 2-0 málið var um reppið, at gestirnir minkaðu