brúkarin minni ávirkan. So missa vit tamarhaldið á streymveitingini, á prísum og tænastum. Við privatisering fáa nakrar fáar privatar fyritøkur valdið á framleiðsluni av grønari orku í Føroyum. Tað skal

Tað vísir seg, at tá Landskassin manglar pengar, kemur tað oftani fram, at vit kunnu selja okkurt. Nú er gongd á at selja partabrøvini í Tjaldur, alt gott um tað MEN, tað eru nøkur feløg, sum ikki mug

útoyggjarnar verður óbroytt, um nøkur broyting, so skal tænastan verða betri. Talan er ikki um eina privatisering, sum summi hava hug at gera tað til. Talan verður um eitt alment partafelag, sum landið eigur

ravmagn beinleiðis frá SEV, á sama hátt sum í dag, og tí snýr hetta seg á ongan hátt um eina privatisering, har endabrúkarin skal keypa ravmagn frá privatum sølufeløgum. Uttan at viðgera uppskotið til

gið, sum vit hava bygt upp, verður avbjóðað við áheitanum frá ymiskum síðum um niðurskurð og privatisering. Og vit síggja, hvussu allur heimurin rópar eftir átøkum, meðan politikarar drála av ótta fyri [...] verja almenna geiran og tryggja, at hann verður raðfestur á rætta hátt. Vit skulu minnast til, at privatisering og nýskipanir ofta hava við sær størri ótryggleika fyri starvsfólk og brúkarar. Almenni geirin