fáa samskiftið ílag við Landsstýrið um at fáa stuðul til blaðútbering, eins og flestu grannalond okkara gera. Men í landsstýrinum er ikki semja um, antin talan er um vinnumál ella mentamál og tí er onki
henda loysnin manglar, er forfongiligheitina, ið nøkur ikki kunnu liva uttan. Lat tað ikki verða okkara trupulleika. Latið teir putlast við teirra dagdvøljur. Latum okkum nú savnast um sjálvstýrislógina
konfrontatiónir inn á politiska stríðsvøllin. Tað seinasta er, at vit eru í vanda fyri at missa okkara sjálvsavgerðarætt sum tjóð, tí at hesin, sambært teir, bert kann nýtast einaferð. Hetta er tað reina
er nemmiliga ikki ein religión, men ein persónur. Evangeliið er at vit kunnu siga ella »bera« alla okkara synd til Jesus, Hann sum vann okkum sigur á Golgata. Eg havi gjørt tað, og geri tað støðugt. Tú kanst
slepst ikki undan at viðurkenna at ítróttin í dag er ein av stóru vinnunum. Tað er eingin ivi um, at okkara landslið kann verða ambassadørur og fyrimynd fyri føroysku fólkaheilsuni, spurningurin er hvussu
Kristian á einum altjóða meistara (sum nú nærum kann kallast gerandiskostur hjá fremstu unglingum okkara), og talvið havi eg av góðum orsøkum valt at seta í blaðið í dag. Felags fyri báðar er, at framgongdin
Eg ivist ikki í, at tit eiga mong ung fólk við góðum evnum á tí listarliga økinum. Hví ikki royna okkara tilboð sigur John Reynolds, borgarstjóri, sum eisini vísir á, at skúlin leggur serligan dent á at
í filminum. - At danir ikki vildu góðtaka okkum sum eitt fólkaretsligt subjekt, og harvið skerja okkara rættindi til at kalla okkum eina tjóð, skuldi verðið greiðari lýst. Tá teir sýttu fyri tí, sýttu
ikki hava verið rættar. - Landsliðsvenjarin hevur hildið allar avtalur, og hann hevur gingið øllum okkara krøvum á møti. Viðvíkjandi ferðini til Føroya, so kom hann hendavegin, so skjótt sáttmálaskeið hansara
dugdu ógvuliga væl at syngja, og eg varð ógvuliga ovfarin av teimum. Her eru púra vist nakrir av okkara framtíðar sangarum. James og Angela vóru frásøgufólk í Badmintonhøllini, og hetta megnaðu tey væl
