Matarhvalurin var komin út nokk so skjótt. Hann var so uppskorin, og pápi kom við grind, spiki, nýra og hjarta. So kyndi pápi upp í kjallaranum. Hann koyrdi so hetta í eina vaskigrýtu, so var at bíða eftir at
fáa løn, um hon er lítil, er ein viðurkenning í sjálvum sær. Tað skilji eg væl – og tað tyngir mítt hjarta at vita, at so mong eru arbeiðsleys í Føroyum í dag – í hesum tíðum, har tað er nærum ógjørligt at
Valdemar Lützen og Petur Poulsen, Petur Snikk. Hesir høvdu ikki nógv við sjógvin at gera, men teir høvdu hjarta fyri sjófólki. Fyrsta leiðaraparið vóru Tomina og Harald Joensen úr Miðvági. Ein sonur teirra var
at ringja á tlf. 228167. Malta, Hirtshals Mikukvøld kl. 20 Bønar- og uppbyggingarmøti. Øll eru hjartaliga vælkomin til hesi møti. Eftir fundirnar bjóða vit ein drekkamunn. Evangeliska
at ringja á tlf. 228167. Malta, Hirtshals Mikukvøld kl. 20 Bønar- og uppbyggingarmøti. Øll eru hjartaliga vælkomin til hesi møti. Eftir fundirnar bjóða vit ein drekkamunn. Evangeliska
altid vinde venner, især blandt de fattige grønlændere.« Spurningurin verður settur, um tað er av hjarta, at Poul er so gávumildur ella tað er fyri at keypa sær vinalag. Men eftir tí, sum tað sæst í hansara
vera sera boysin, men tann, sum lærdi hann at kenna, sá, at í honum bankaði eitt heitt og trúfast hjarta.. Hann hevði annars verið gardari í síni hertænastu og sá eisini út sum ein slíkur. Umframt at vera
ein kona í góðum árum, við manni, børnum og ommubørnum, og sum átti eina trúgv á Harran í mínum hjarta. Og nú lá eg bara her, og bíðaði eftir at deyðin skuldi gerast tað næsta, sigur Kamma. Suðringum
at ”sjálvt um Kittimat er okkara heim nú, so vilja Føroyar altíð hava eitt serligt pláss í okkara hjarta”. Hetta hevur eisini víst seg við, at børnini hava lært føroyskt, hóast tey ongantíð hava búð í Føroyum
Fø. Sparikassi 442027-8. Malta, Hirtshals Mikukvøld kl. 20 Bønar- og uppbyggingarmøti. Øll eru hjartaliga vælkomin til hesi møti. Eftir fundirnar bjóða vit ein drekkamunn. Evangeliska
