títt, mítt og lands okkara er sett á Hann, sum ynskir at sleppa at stýra skapanarverki sínum, fyrst tá eru vit trygg og kunnu fara at skipa viðurskifti okkara( secunder mál okkara) annars- tá á klettfastari [...] Skapari okra tilrættalagt alt út í æsir, m.a. lagt til rættis ætlanir og verk til hvørjari løtu í lívi okkara( hygg t.d. efesus brævið kap. 2 v.10 ). Tí er so umráðandi fyrst av øllum at liva í hesum ætlanum [...] Hava vit funnið Hann, so hava vit funnið tað besta, og tað mugu vit bera víðari inn í dagliga dag okkara- í skúla, vinnulív, politik v.m. Sjálvandi yvirlata vit ikki leiðslu samfelagsins til tann, sum ikki

avleiðingar danski stuðulin til Føroyar hevur fyri okkara vinnulív. Men hesir føroyingar siga ikki serliga nógv, og fáir eru at síggja millum okkara politikarar. Onkur glotti er tó, og serliga minnist [...] at vit ongan blokk skuldu hava. Men annars sleppa politikarar okkara sær undan at seta seg inn í viðurskiftini, og greiða ikki tjóð okkara frá, at skulu vit liva við sømd í føðilandinum, so skulu vit hava [...] vinnulívið, og tá gekk tað við rúkandi ferð at fáa gongd í okkara vinnulív. Hetta próvar betri enn nakað annað, hvør dugnaskapur býr í tjóð okkara, bert vit høvdu slopppið burtur úr tí hafti, sum danski stuðulin

skulu halda fingrarnar langt burtur frá okkara lógum og siðum. Tað má og skal vera eitt krav frá okkum, at danir skulu halda fingrarnar langt burtur frá okkara lógum og siðum. Teir hava nóg mikið at rudda [...] føroyingar serstøk tjóð. Skal hetta bara vera sangur á munninum? Ella vilja vit halda fast við okkara siðir og okkara mentan, við tey kristnu lívsvirðini, og framvegis liva undir tryggum og góðum korum sum eitt [...] Alt meira talar fyri, at vit føroyingar skulu hava okkara lóggávu á øllum økjum. Vit upplivdu nú um dagarnar, at friðaligir føroyskir vælgerðarfelagsskapir fingu stemplið yvirgangsfólk sett á seg av limum

alt okkara lív. Takk fyri tey 20 árini, sum vit fingu saman við tær. Og her sita vit so eftir, ribbað fyri alt, og báðir mammubeiggjarnir í Porkeri somuleiðis. Tú vart okkara eitt og alt ? okkara sólstrála [...] sum fer. Minnini tala sítt lívsjáttandi mál. Tøkk fái tit ? vinir okkara her suðuri og familjan norðanfjørðs ? sum hava staðið við okkara lið og stuðlað okkum. Uttan tykkara hjálpsemi hevði verið enn tyngri [...] Nú líður móti jólum, og tankarnir leita aftur til ta tíðina, tá ið tú enn vart okkara millum; vit pyntaðu, keyptu jólagávur, sungu jólasangir og jólasálmar, bakaðu og alt tað, sum hoyrir jólunum til. Vit

fyri okkara vinnu og samfelag. Og nógv bendir á, at nú er sjón fyri søgn. Meðan fólk á landi hava fingið søguliga stórar lønarhækkingar – serliga tey við frammanundan bestu lønunum – so hevur okkara siglandi [...] henda skattaumskipanin hjá samgonguni er – sum so ómetaliga nógv í samfelagi okkara – bygd á herðarnar á sjófólki okkara og so eisini teimum, sum arbeiða uttanlands. Fiskimannafrádrátturin, samdøgurs [...] noyða tey. Sum ein skrivaði til mín: ”Eingin okkara hevur nakað ímóti at bidraga til samfelagið, sjálvsagt! Og tað hava vit sanniliga eisini gjørt, men okkara bidrag er bara ikki lent í stóra kassa í Havn

, at vit eru uppgávuna vaksin. Ein partur av okkara arvi Jákup Sverri Kass segði, at tað er eingin ivi um at Ólavsøkan er partur av okkara mentan - okkara arvi. ? Ólavsøkan er ein tjóðarhátíð, sum eingin [...] Tað hevur bert havt eina positiva virkan á meg - man lærir at virðismeta náttúru okkara - siðir okkara og arv okkara. Ungdómurin lættari at taka til sín Hann minti á, at tað verður ofta sagt, at tey ungu [...] hava internótina og annað sum hugtekur ungdóm okkara, sum ongantíð fyrr - hetta eru hentleikar, sum vit sjálvandi eiga at taka til okkum og brúka til okkara fyrimun - vit mugu og kunnu ikki steðga framburðinum;

vera við okkara skriftmáli, at fólk hava viljað hildið seg til leikafuglin, næstan líka so bæriligur í útsjónd sum íslendska fyrimyndin, í staðin fyri at halda seg til ektaðu mammuna, okkara føroyska mál [...] virðing fyri okkara máli og viðurskiftum vildu leggja Hammershaimb, ungur á aldri, lag á, hvussu tað mikla mentanartilfar av mannamunnni, sum hann hevði savnað, átti at verða fest á blað. Okkara skriftmál [...] er ongin ivi um, at aðalorsøkin til trupulleikan er skriftmálið sjálvt. Tað hevur alt ov lítið við okkara móðurmál at gera. Ofta er mær runnið í huga dømið, vit í sínari tíð hoyrdu um í sálarfrøði, at um

hinvegin. Tey ríku fáa meira, tey fátøku minni, og lívsgóðska okkara minkar. Fakfelagsarbeiði hevur altíð havt beinleiðis ávirkan á okkara lív, og var tað ikki fyri fakfeløgunum stóð illa til í dag. Vit [...] byggja sær reiður úr leivdunum av spreingileidningum. Alt hetta kemur av okkara ovurnýtslu og tráan eftir óendaligum vøkstri. Okkara keypsmentan. Sama mentan, sum sigur, at vit skulu renna so skjótt og gera [...] bólkar umboða ein stóran part av umsorganararbeiðsfólkinum í Føroyum. Tey, sum ansa okkara veikastu, teimum eldru, okkara børnum og teimum sjúku. Hví skal hesin arbeiðsbólkur, sum fær hjólini at mala í s

niðurgera okkara politikk­arar á ein slíkan hátt, at vit koma at uppala eitt ættarlið, hvørs virðing fyri okkara politiska stýrið kann liggja á einum lítlum stað? Hetta primitiva málbrúk í okkara fjølmiðlum [...] okkum til nakrar veruleikar, sum eru í okkara samfelag, og sum vit eru ein partur av, og sum vit liva í. Har er rúsdrekka ein partur av degnum hjá nøkrum av okkara borgarum. Um vit nú bert líta nøkur ár [...] vit skulu arbeiða fram ímóti? Er tað hetta, okkara politiski myndug­­leiki skal dagføra rús­rekka­­lógina til frama fyri? Er tað hetta, vit ynskja at leiða okkara unga vakra ættarlið inn í? Tann 1. februar

byggja land við. Skamt frá tunnils­munn­a­num er okkara størsta og av­gjørt týdningarmesta søgu­liga pláss, har átrúnaðar- og ment­an­arligi samleiki okk­ara er sprottin. Skjalfesta søgan um Kirkj­u­bø gongur [...] k­ar­nir søguliga møguleika at vísa í verki, at atlit verða tik­in fyri okkara søguliga ment­an­ar­arvi og virðing fyri okk­ara sam­leika. Ístaðin fyri at tyrva grót burt­uri í haga, er tað so sjálv­sagt [...] frá bóndanum á stað­n­um. Tá høvdu vit sanniliga kunna fegnast um okkara upp­­hav frá landnámstíðini. Stað­­ið, sum í øldir var okkara ment­­a­n­­ar­­depil.