Hendan ónøgd millum fólk í arbeiðandi stættini og tey, sum annars eru niðast á stiganum í hesum samfelagnum ? tey arbeiðsleysu, veiku, sjúku og gomlu, vendir sær serliga til teir flokkar, sum í sínum

Framtíðin, okur ungu, skulu hava umstøður at mennast til at kunna taka ímóti teimum avbjóðingum, sum samfelagið setir. Umstøðurnar hjá ungum í útbúgving mugu og skulu bøtast munandi, skulu okur í hesu

Hetta kann nýtast um til dømis norðurlond í Europa, um Europa í altjóðahøpi ? ella um Føroyar í danska ríkinum. Ja, hvat skal ein smáfuglur í stórfuglameingi? ? Hvønn leiklut hava Føroyar í hinum áður

Vit mugu royna at standa saman, so vit fáa arbeitt! Danir mugu ongantíð aftur kunna koma og geva harraboð, soleiðis sum vit so mangan hava upplivað tað fyrr, og ikki minst nú í 90?unum eisini! Fyri at

Fólkið hevur lítið samband við politikarar í dag og tað er sera óheppið, tí fólk vilja síggja tey valevni, sum tey hava valt fyri sítt øki í landinum. Hví tað er so, vei ein ikki, men eitt er vist, at

Fólk um landið eru so smátt farin undir at gera seg til reiðar at seta eplir niður, gera veltuna klára og hugsa um, hvat set skal brúkast í ár. Svartaspilla hevur verið í nógvum veltum í nøkur ár, hen

Men óansæð hvussu nógv hann nístur, so er tað ein óreingiligur veruleiki, at áðrenn Sámal P. í Grund fór undir at kanna undirsjóvartunnilin undir Hvalfirði í Íslandi, var ikki eitt klovið oyra sett á

Men tað var eisini hugstoytt at síggja, hvussu lágt løgtingslimir prioriteraðu tað politiska arbeiðið. Flestu løgtingsmenn høvdu síni borgarligu størv fulla tíð, og løgtingsarbeiðið var bert eitt slag

Skaðar, ið standast av støðugum telduarbeiði, eru ikki viðurkendir arbeiðsskaðar enn hóast fleiri og fleiri fáa trupulleikar av hesum arbeiði. Fyribrigdið er so mikið ungt, at lítil skjalfesting finst

Háinntøkurnar gjalda sjálvandi nógv til sína eftirløn. Miðalinntøkurnar gjalda minni. Láginntøkurnar fara at gjalda lítið ella onki. Og nøkur, sum ongantíð koma á arbeiðsmarknaðin, fáa ikki møguleika