argumenti. Somuleiðis kom fram, at signalið vit senda til útheimin er, at Føroyar eru: afturhaldssinnað tjóð, afturhaldssinnað stýrið, ikki framskygt, ikki fjølbroytt Soleiðis kenni eg ikki Føroyar, og hvat

og øll mugu leggja árar í sjógv at rógva tann Skúvoyar-og Suðuroyarfjørð, tí vit eru ein og sama tjóð. Páll á Reynatúgvu endaði sína røðu við orðum hjá Jóannes Patursson: Um nú nýggjar øldir líða, halt

skaðiligt. Skaðiligt fyri okkara umdømi, fyri okkum sum samstarvsfelagar úti í heimi og fyri okkum sum tjóð. Hetta er ein vandamikil leistur at taka fyri okkum sum føroyingar, og setur trúvirðið hjá okkum,

menn, tit komið heil og sæl, so eiðasørt vit ivast, at tit jú muna væl at flyta Føroya tjóð, at flyta Føroya tjóð á føgru framburðsleið, tað starv tit svíkja ei.” Hetta var fyri 120 árum síðani, tá ið

og tjóðveldisrørsluni. Og hann hevur gingið gjøgnum allar forðingar fyri at menna sína bygd, sína tjóð og sítt land. Tað eru vit ómetaliga takksom fyri. Ein maður, ið hevur lagt so nógv eftir seg, ið fer

kalda krígnum – bæði undir køldum og heitum tíðarskeiðum – fullkomiliga verjuleysar. Føroyingar sum tjóð vóru ikki við í hernaðarligu verjuni av Føroyum, og vórðu ongar varandi danskar ella sameindar ve

virðir lógina? Hvussu kann man argumentera skilagott móti teirri misskiljing, at mentanin hjá eini tjóð skal myndast av eini reklamu-fyritøku, og at føroyingar skulu seljast, sum frílufts-statistar í okkara

vit eru. Og Ingrið hevur lagt øllum í beinið at virða og menna sítt egna land, sína mentan, sína tjóð – og sítt egna mál. Hon elskaði hvønn blett og alt livandi í hesum landi. Frá fjalli til fjøru. Og [...] vildi læra øll at virða ta søgu, mentan og teir førleikar, ið ættarlið eftir ættarlið hava bygt í hesi tjóð. Sum bókavørður og seinni leiðari á Bókadeild Føroya Lærarafelags, fór Ingrið ígjøgnum heilt til tess

Kristusar. Hann kom úr Skotlandi til Føroya í 1865 við gleðiboðskapi, sum broytti og menti eina heila tjóð. Ein, sum ferðaðist saman við Sloan eitt skifti í 1899, greiðir soleiðis frá: Sloan dugdi væl við

sum tjóð, ið eyðrænir lond sum Namibia og Kongo – har er bruttotjóðarúrtøkan fyri hvørt fólkið ávikavist kr. 28.000 og kr. 5.500 - móti okkara næstan kr. 400.000. Og vit kalla okkum ein kristna tjóð – eg