hýsan er fyri. Sambært Asbjørn er hon væl fyri, - so væl, sum hann sjáldan hevur sæð áður. Fyrr var ofta tosað um hýsu 3. Í dag er alt eftir vekt, so støddin nú er at meta sum hýsa 2. - Tað hjálpir eisini

teldupostin, sum er komin til fyritøkuna, ígjøgnum. Starvsfólkini hava hvør sína teldu-adressu, men ofta kemur postur sum er sendur beinleiðis til fyritøkuna. Sohvørt sum hon finnur fram til, hvør eigur

fólki frá at geva fátækum og heimleysum pening. Peningurin verður ofta nýttur til rúsevni í staðin. - George fortaldi mær, at tey ríku ofta tóku børn inn í síni heim at halda jól. Øll hava sjálvsagt ikki

í valskránni hjá Sinnibata til løgtingsvalið 2019. - Fólk, ið hava sálarligt órógv og sjúku, hava ofta brúk fyri onkrum at lurta eftir sær og fáa hjálp - eisini tá kommunulæknin ikki er tøkur. Við eini

sínum, tá tey gerast eldri. Í Svøríki er støðan ikki tann sama, og tí verða tey eldru ofta noydd at fara á eldraheim, ofta kanska fyrri enn neyðugt. Hinvegin so er heimarøktin rættiliga væl útbygd allastaðni

Mangt er í neyðini nýtt verður ofta tikið til. Soleiðis er eisini á ársins G! festivali, har tríggjar havnadamur hava funnið ein máta at stytta um leiðina millum tjaldingarøkið og festivaløkið. "Vit halda

damu, sum vendir á høvdinum, longri niðri á arminum. Hvat merkir hetta? - Rósan er nakað, sum man ofta gevur eini damu, og daman er so rótin til sjálva rósuna. Tískil er samanhangur millum hesar báðar

skrivað um sama tilburð gjøgnum dagin við myndum og sjónbondum frá staðnum. Ofta eru myndirnar grafiskar og ógvusligar. - Ofta síggja vit ógvusligar myndir og beinleiðis upptøkur frá staðnum. Vit minnast

føroysk mál, so verður ofta gjørt nógv burturúr smálutum. Hugsað verður ikki um heildina. Fjølmiðlarnir hava ikki skil fyri umstøðunum í Føroyum, og tí verður tað, ið kemur fram, ofta tulkað sum sjónarmið [...] hvørja ferð, og har lærdi eg málið, men nú hyggi eg at dagsskránni, áðrenn eg fari í tingið. Tað er ofta áhugavert at vera eygleiðari, men tá bløðini og fjølmiðalrnir eru til staðar, skulu allir tinglimir [...] lært føroysku fólkasálina at kenna? - Tað dugi eg ikki at siga, men við árunum, hendir tað ikki so ofta, at eg verði bilsin av tí, sum fyriferst. - Jú, tað kann hugsast, at eg skilji føroyingar betur. Sjáv

uppgávan hjá stjóranum. Og tað var ikki bara sum at siga tað. Okkurt bonskt og ófantaligt fylgdi okkum ofta tey veiðukvøldini, og serstakliga um onkur royndi at tálma ella støðga okkum. Ein okkara hevði tað