tí kenda Alexander Rom, sigur, at tað er krevjandi at arbeiða við teimum stóru monnunum - Tað er ofta sum at fáa ein ein hamara í høvdið, men tað er helst meiningin, tá ein er ungur og óroyndur, at ein [...] Eydnan. - Tað er sjálvsagt ein fyrimunur, at tað ikki eru so nógvir bassangarar, men eg haldi tað ofta hevur nógv at siga, at hava eydnuna við sær á hesum starvsøkinum, sigur Rúni og hesum er Gustav samdur
Smáu fótbóltstjóðirnar sum Føroyar, Luxembourg, Liechtenstein, San Marino, Andorra og aðrar verða ofta mettar at verða til fortreð hjá teimum stóru fótbóltslondunum, sum heldur vilja spæla avgerandi dystir
havi fingið eina heilt aðra respekt fyri øðrum sløgum av dansi. Sovorðið sum sær heilt lætt út, er ofta nógv sverari, enn tú heldur. Men samstundis so havi eg lært, at tað ber til at læra okkurt heilt nýtt
um eina góða løtu, vit vóru saman. - Síðstu ferð, vit fara í song saman, áðrenn hann fer avstað, er ofta ikki tann besta. Tá er hýrurin ikki góður. Um eg ikki komi tá, bilar tað einki. Tá eru tað kenslurnar [...] kenslurnar um, at hann skal fara, sum eru í hásæti, sigur Beinta og heldur fram: - Nógv spyrja meg ofta: Hvussu kanst tú vera mannin fyriuttan so leingi? Men so noyðist eg bara at orna tað sjálv. Tað er sjálvandi [...] ikki dámar at nýta hugnapinn, hóast teir eru væl umtóktir millum vinkonurnar: - Sjómenninir keypa ofta alskyns sexleikur heim við, og maður mín er hopileysur. Tá hann eina ferðina hevði keypt mær ein hugnapinn
vekk, so kann eg koyra nakað av tí nýggjasta og besta matinum út til onkran, sum eg ikki eri hjá so ofta. - Eg gevi ongum rotnan mat Familjurnar gera við matin, sum tey vilja. - Onkuntíð eri eg komin framvið
modell hjá onkrum av hárfríðkanarstovunum. - Vit vóna, at hann, hóast hann fer úr starvi hjá okkum, ofta fer at koma á gátt á Akranesgøtu 5. Stjóri og starvsfólk hjá P/f Wenze bera Asbjørn øll góð ynskir
fast. Teir royndu nógv í Tangafirði, men var hann útnyrðingur ella útsynningurvestan í ættini var ofta nógvur vindur og nógvar glaður. - Tað var grúsommiliga strævið. Men soleiðis sum skipanin er nú, dámar
Lopransfirði. Tað var um 16 tíðina fríggjadagin, at óhappið hendi. Teir tríggir sigldu í jollu, sum so ofta áður. Ætlanin var at fara til Víkarbyrgis, hóast tað kann tykjast heldur langt í so lítlum fari. Í
glaður og takksamur fyri. - Tað var eitt øgiligt drekkarí hjá mær. Eg var konstant í fyllskapi, og ofta visti eg ikki, hvat eg hevði gjørt. Tað var heilt galið. Nú eru 18 ár, síðan eg kom burtur úr drekkarínum
FINA, sum 'the grand old man' í døming á altjóða LEN- og FINA-stevnum, og sum ein føroyavinur, ið ofta hevur verið okkum til stóra hjálp. Korbo hevði sum stevnuleiðari evsta myndugleika á hesum HM, og