m, øðrum tiltøkum og í kirkjuni biðið fyri og lýstur friður um Kristin Bærentsen, sum druknaði á Sandi tann 14. september í ár, bert 27 ára gamal og búsitandi á Argjum.

Meinhard Bjartalíð, prestur fer at tala. Eisini á Sandi fara tey at minnast teir sjólætnu klokkkan 14.00 seinnapartin. Haldið verður við minnisvarðan heima á Sandi, og har fer Jákup Reinert Hansen, prestur, at

Havi ætlað leingi at fest nøkur orð í blað um Begguna og Jógvan Clementsen heiman av Sandi, ið andaðust fyri knapt einum ári síðani, ja eg haldi tað vóru ikki tríggir mánaðir í millum andlátini hjá teimum [...] teimum, í hvussu so er var eingin jaraferð ímillum tey bæði her í kirkjugarðinum heima á Sandi. Fyri at lýsa tey bæði kann eg taka Jógvan fyrst. Jógvan var álitismaður við lít, bæði á sjógvi og landi. Hann [...] Eg kann kanska taka eina hending, ið situr sera fast í minnunum tann dag í dag . Grind var deyð á Sandi, og eg norð á gólvið um kvøldið, fyri at fregnast hvussu gekk. Komi inn í kjallarin, og síggi Jógvan

hesum bili, sum helst var partvíst heimagjørdur. Kurt og Karin búðu tað fyrsta árið við Nýggjagarð á Sandi. Kurt brúkti súkklu at koyra ímillum bygdir, har hann helt møtir. Karin nevndi mangan, at tað var [...] koyrdi fremst við tí føroyska flagginum og lastbilar aftaná. Tað vóru børn úr hvørjum húsi úr Skopun, Sandi og eystanífrá. Eigin tosaði um trygdarbelti ella barnastólar, nei leiðin gekk til “Seltuvíkar” ígjøgnum

røkti í samfull 30 ár fram til 2015. Andrias var giftur við Katrini Zachariassen, sum er ættað av Sandi. Tey búsetti seg í Syðrugøta, og Katrin fekk starv sum lærari við Handilsskúlan á Kambsdali. Tey fingu

doyði av arbeiðsvanlukku og var hetta foreldrunum ein harður smeitur. Síðan er Kristian, sum býr á Sandi, Arthur, Ove og dóttirin Bára, haldi eg eri yngst. Tey fyrstu árini búði Bogi og Henrietta í Skopun [...] við vissu siga. Vit kendust frá barni av, hóast hann var nakað eldri enn eg. At vera og ferðast á Sandi, var mítt annað heim. Eg haldi, men ikki sikkurt, at “Sæborg” var fyrsta skipið, sum Bogi var við [...] íherdigur. Eitt, sum eg má nevna, heimbygdin Sandur stóð Boga nær, hann elskaði alt sum rørdist á Sandi, tað má eg siga var vakurt. Síðan kemur eitt mál í ljósmála, tað var Sandoyartunnilin. Var eg grammur

svágrar sótu væl - hetta vóru gævustundir við skemti og práti so ymsastaðni frá sum úr Nólsoy, av Sandi o.s.fr . - og væl dugdu hesir at siga frá. Onkur spurdi eitt nú: “Hvussu var tað, at velja sær gentu

droyma okkum burtur í fremmand lond. Ella vit spældu »Korn« við garðin hjá Dunga Betty, bygdu hús úr sandi ella leitaðu eftir »leika« í ánni og goymdu hesi fínu postalínsbrotini í hjallinum. Inni hjá Miu og

eiga, og at Mikkjal fær úr at gera, tí lítlasystirin er komin. Og so er Mikkjal og ferðast heima á Sandi, og tað var ikki minni spennandi, tí har búðu vit. “Um eg hevði skula valt millum tíggju kranabilar

gingið varð væl um alt tað gamla. Eyðun og Haldur bygdi sær bát á ungum aldri, Marius, bátasmiðjurin á Sandi, bygdi bátin. Eyðun var serliga grammur, tá hann hoyrdi at grind var og til alt annað, sum eitt 1