líka so væl, sum ein kann liva av tí aðrastaðni. -Um tú ert í Føroyum, London, Keypmannahavn, New York ella onkra heilt aðrastaðni, so finnast tað altíð ein rúgva av arbeiðsleysum sjónleikarum. So tað er [...] sjónleik í Føroyum saktans kundu verið nógv betri, enn tær eru nú. -Vit hava til dømis onki ordiligt tjóðleikhús, sigur Barbara avgjørd. Hóast vánaligu umstøðurnar, so heldur Barbara avgjørt, at vit hava [...] og øll onnur, so eri eisini sterkari á vissum økjum enn á øðrum, sigur Barbara. Fyrsti yrkisleiklutur Í løtuni er Barbara á starvsvenjing hjá Tjóðpalli Føroya. Henda starvsvenjing liggur so væl fyri, at

Havn, so hon kundi røkja løgtingsstarvið so væl sum gjørligt. - Íbúðin liggur miðskeiðis í býnum, so nú hava vit góðar umstøður at halda ólavsøku saman sum familja. Um veðrið verður til vildar, so verður [...] ólavsøku. Hon vísir á, at ólavsøkudag verður so skrúðgonga, gudstænasta og løgtingsfundur, og so fær hon at síggja, hvussu verður við restini av degnum. - Seinni verður so farið til midnáttarsangin. Hvat er tað [...] siglt klokkan 01 um náttina, so suðuroyingar, sum ongan hava at gista hjá og ei heldur hava ráð at gjalda fyri gisting á hotelli (tað er jú dýrari á ólavsøku), kundu fingið so nógv við sum møguligt. Súsanna

fyrr, og kunningin flýtur inn frá øllum heraðshornum. Tað styrkir demokratiið, at fólk duga samskifta einfalt, so fólk skilja innihaldið – og tað fer eisini at hjálpa miðlunum. Eitt dømi er, at Føroya [...] tað almenna og vinnulív hava ein nógv meira professionellan hugburð til samskifti, tí tey hava sett fleiri samskiftisfólk í starv. Politiskir flokkar plaga at hava fólk at hjálpa sær við samskiftinum undir [...] setti ráðgevin hevur. Tá tað snýr seg um vanliga samskiftið hjá ráðunum, so haldi eg tað vera óhoyrt at man ikki hevur raðfest fólk at taka sær av økinum samskifti – til at røkja kunning til borgaran. Vit

var tað ringt at koma umborð aftur, og ikki sleppa at síggja hvønn annan so nógv, sum vit vildu. Tó man hetta ikki hava bilað so nógv, tí bæði Leivur og Barbara vóru við Næraberg í eitt heilt ár. Í dag er [...] Hóast bæði vóru búsitandi í Klaksvík, so høvdu tey ongantíð hitt hvønn annan. Tey høvdu ikki so frægt sum lagt merki til hvønn annan, hóast tey kenna somu fólk og enntá eisini hava somu vinir. Men tey [...] endaðu á hvør sínari vakt umborð, so tá Leivur hevði frí, var Barbara til arbeiðis á verksmiðjuni. - Tíbetur lá tað soleiðis fyri, at eg onkutíð fekk frí eitt sindur fyrr, og so skundaði eg mær heldur at finna

honum. Tí heldur verandi gongd fram, so fer tað av álvara at merkjast. – Samlaði kommunu­skatt­urin er umleið 1,4 milliardir krónur, so góðar 100 milliónir krónur muna nógv. Tað er tíverri eisini soleiðis, [...] sett upp, so missa vit onku­staðni millum 200 og 180 milliónir krónur um árið í skattainntøkum av før­oyingum, sum arbeiða utt­anlands. Land og kommunur býta skattin nøknlunda helvt um helvt, so hetta merkir [...] kommununum er millum 90 og 100 milliónir krónur. Og hetta merkist. – Tað er so einfalt, at mangla 100 milliónir krónur í hjá kommununum, so mugu tær klára seg við tí minni, tí tær hava ikki aðrar inntøkukeldur

einir 500 fólk og hugdu at meðan risarnir kappaðust og tað var í hvussu so er ikki meiri enn roknað var við, tí onkuntíð, tá ið Regin hevur einsamallur í Suðuroy, hevur hann savnað 1000 fólk. Kappingin [...] sína tíð. Men í Trongisvági varð so aftur galið og hann sigur, at batnar ryggurin ikki nakað skjótt, noyðist hann at umhugsa at gevast. Hann fekk tí ikki lagt so nógv fyri, sum hann hevði ætlað á Tvøroyri [...] upp við at lyfta 200 kilo. Magnus kláraði ikki 295 kilo. Tað gjørdi týskarin, men so gavst hann. Regin lyfti 345 kilo, og so vann hann hesa kappingina.Í ?Millvalk? ganga teir kumpassina runt við eini stong

og vinur, tú vart væl­lýddur og kendi nógv fólk, tað sást á tí stóra skara, ið fylgdi tær til gravar. Ein stúgv­­­­andi full Vesturkirkja, helst yvir tús­und fólk, ið søgdu tær far­væl. Eg segði tær farvæl [...] altíð opið og øll gingið inn á gólvið. Vit dámdu so væl sangin, har bleiv altíð sungið. Hjartvar plagdi at siga við okkum, um vit ikki dugdi at syngja, so kundi vit floyta. Tey dugdu næstan øll Føroya fólks [...] einaferð í veitslulag, at hann skuldi hava 10 børn, og flenti so hjartaliga. Hjartvar plagdi at arga hann við at hann var í familju við 'Hønuna' so hann fekk ikki børn, men ungar. Eirikur kom í rossa­verð­ina

hugtikin út. - Jú, tað kann gott vera, men tað vísir seg mangan, at so skjótt sum fólk taka seg saman í bólkar, felagsskapir og rørslur, so halda tey uppat við at hugsa sjálvstøðugt. Tí vil eg als ikki bjóða [...] yvir fyri øllum kritikki. Men trupulleikin er, at átrúnaður so mangan fær eitt intolerant andlit, og at verðin verður svørt og hvít. - Tá er so nógv betri at liva uttan hugmyndina um ein gud. Og eg eri eitt [...] eina bók um mína lívsáskoðan. Men hví skriva eina bók, tá onnur longu hava skrivað nógv betri bøkur um sama evnið? So setti eg meg í staðin at týða. Maðurin hinumegin borðið situr og dukar við fingrunum

matstovuni og ger alskyns forkunnugar og nýskapandi rættir. - Um tað so bara er eitt lítið blað av onkrari urt, sum manglar á tallerkinum, so verður alt fyri eitt gjørt vart við tað. Tað skal bara vera í lagi [...] og matgerð, og eg søkti síðani um lærupláss á fleiri ymiskum matstovum í Danmark. Eg kendi ikki so nógv til hesa bransjuna og hugsaði, at eg kundi bara royna at senda eina umsókn til Geranium, greiðir [...] og tískil verður eisini tíð brúkt til at gera presentatiónina so góða, sum til ber, fortelur John Ian Bertholdsen og leggur afturat, at nógv tíð er brúkt upp á hvønn einstaka rætt, áðrenn hann nakrantíð

Havn kendu fólk flest, tí hann var skipari á »Streymi« og seinni »Sig­mundi« hjá Mjólkaforsýningini, ið førdu farm og fólk kring oyggjarnar. Á sínum yngru árum var hann fiskimaður og sigldi nógv við Klæminti [...] hevði eg koyrt so nógv, at eg spýði. Eg haldi, at eg hevði koyrt einar tíggju túrar. Tá slapp eg ikki aftur í karusell í eina heila viku. Men tað var mín egna skyld, eingin bað meg vera so býtta.« Tað verður [...] Teitur í Havn frá miðskeiðis í 1920unum og fram til miðskeiðis í tríatiárunum, so hevði hann ikki havt fyri neyðini at farið so langt sum til Keyp­mannahavnar at fáa íblástur til heimskenda og sera væl umtókta