gjalda nevnda sjálvstýri, tær blivu elegant umlopnar, sum nakað, ið kundi ornast aftaná, men hesin politikkur er deyðsdømdur, soleiðis ber ikki til. Vit fingu einki fullveldi, tí vit vilja ikki gjalda prísin

politikkin hjá flokkinum, ella um hon víkir frá. Borgarstjórin í Hósvík hevur m. a. ført fram, at politikkur floksins í dag er ikki í tráð við politikkin hjá flokkinum undan seinasta løgtingsvali, tí í dag

leikur hjá Fíggjarmálastýrinum hevur avdúkað, at eisini í Fíggjarmálastýrinum er tað góðkendur politikkur, at tey sum hava mest skulu fáa meira, meðan tey sum frammanundan hava ilt við at fáa endarnar

eru orð. Eitt skal so sláast fast: suðringar fara ikki at sita og hyggja at, meðan hesin oyðingar politikkur ferð fram.

onkusvegna politikkur og tí er tað sjálvsagt, at feløgini blanda seg uppí politikk í síni heild. ?At siga, at fakfeløgini ikki skulu leggja seg út í politikk, ber slett ikki til, tí alt lívið er politikkur. ?

Tað er rætt at seta sær mál og leggja ein ávísan politikk, men viðhvørt kann ein so avgjørdur politikkur eisini hava óhepnar avleiðingar. Ein av orsøkunum til ringu støðuna hjá Smyril Line vóru teir høgu

innihaldi ? skrivað av einum politikara. Men eg haldi ikki, at politikur og mentan eru mótsetningar. Politikkur er jú ein týdningarmikil partur av okkara mentan. Og tey ávirka jú hvørt annað - politikkurin mentanina

at føroyska málið varð illa viðfarið, tá evropeiski málsáttmálin varð gjørdur. Hann vísir á, at politikkur má vera at loysa mál í staðin fyri at ilskast, og tí heldur hann, at løgtingið eigur at taka undir

er av landsstýrinum sjálvum, uttan at umboð fyri fakfeløgini hjá teimum starvsfólkum, sum hesin politikkur skal fevna um, hevur fingið høvi til at vera við í arbeiðinum. Vit eru sum fakfelag gott nokk vorðin [...] Føroya Pedagogfelag heldur tað er óheppið, at umboð fyri ta stóru fjøld av løntakarum, sum hesin politikkur skal fevna um, ikki hevur fingið møguleika fyri at verið við í arbeiðinum, tí uttan iva høvdu umboð [...] rúsevnapolitikkinum, so skuldi greitt verið boðað frá í »starvsfólkapolitikki landsins«, um hesi politikkur ger broytingar í rættarstøðuni hjá tí einstaka starvsfólkinum. Her verður hugsað um í hvønn mun

at føroyska málið varð illa viðfarið, tá evropeiski málsáttmálin varð gjørdur. Hann vísir á, at politikkur má vera at loysa mál í staðin fyri at ilskast, og tí heldur hann, at løgtingið eigur at taka undir