gagnnýta okkara natúrliga tilfeingi betur og at vit ikki taka fulla politiska ábyrgd av landi okkara. Tað, at taka fulla politiska ábyrgd, er avgerandi treyt fyri, at tjóðskaparligi samleiki okkara kann vera [...] vit ikki kunna standa við, at vit eru føroyingar uttan bara innantanna, hvar er tá mannarættur okkara? Í okkara tíð verður allastaðni kravt, at hvør einstakur skal gera grein á, hvør hann er, hann skal vísa [...] um eitt »område«; har er veto lagt móti, at Føroyar í Norðurlandaráðsins høpi eita »land;« tað er ov gott til okkara; »område » er tað, og »område« skal tað vera (hví ikki »reservat« eins og hjá ymsum

Hetta fer at lætta munandi um arbeiðsbyrðuna hjá limunum í sangbólkinum, sum annars skuldu farið runt land og ríkið fleiri ferðir til tess at hildið marknaðin við líka. - Vit hava frammanundan eina skipan [...] fara runt til fleiri handlar í landinum við fløgum einaferð um mánaðin, so hetta passar væl inn í okkara arbeiði, sigur Andrew Djurhuus frá GJAMMA. Fleiri og fleiri av teimum sum geva út tónleik síggja

kan í Føroyum í størsta álvara, tí fyri eitt lítið og viðbrekið land sum Føroyar kann hetta fáa sera álvarsligar avleiðingar fyri okkara ungdóm o.ø. Tað er ungdómurin, ið gerst offur fyri rúsevni, tað

hjá løgregluni at gera nakað munagott. Avleiðingarnar fyri misnýtaran, avvarandi familjur okkara land eru ovurhonds stórar. Hettar er ein víttfevnadi trupulleiki og setast má inn á fleiri økjum. Upplýsast [...] dult sum mansmorð, og stórt trýst verður lagt á tey neyðars menniskju, sum eru fangað í misnýtsluni. Okkara góða heilsuverk (uttan at vita tað), er ein stórveitari av ymiskum evnum, sum síðani verða misnýtt [...] brýggju. Eftirlitið má herðast so hesi rúsevni blíva steðgað aðrenn tey koma inn í landið og oyðileggja okkara fólk. Tá tey ólógligu og skaðeligu rúsevnini fyrst eru komin inn í landið, er ógvuliga trupult hjá

kan í Føroyum í størsta álvara, tí fyri eitt lítið og viðbrekið land sum Føroyar kann hetta fáa sera álvarsligar avleiðingar fyri okkara ungdóm o.ø. Tað er ungdómurin, ið gerst offur fyri rúsevni, tað [...] øll eiga at geva gætur. Hjá okkum í Bláa Krossi og á Blákrossheiminum er tað ein fastur partur av okkara arbeiðsøki. Vit møta misbrúkarunum, teimum nærmastu, og vit gera eitt fyribyrgjandi arbeiði eftir

Center, Amtssygehuset í Gentofte, grein um viðgerð av alkoholmisnýtslu og sigur millum annað: Få lande er - om nogle - så hårdt ramt af alkoholmisbrug som Danmark, idet vores store alkoholindtag skønnes [...] hesum økinum, so tað er ein spurningur, um tað er nóg mikið við upplýsing. Nógv í Danmark kemur til okkara eftir nøkrum árum. Vónandi verður tað ikki so á hesum økinum. Tað er fyrimunur í at fyribyrging enn

endurskapa eitt heim frá hesum tíðarskeiði hevur ikki verið heilt lætt. Ein meinbogi undir arbeiði okkara hevur veirð, at savnið als ikki átti nøktandi lutir, innbúgv, ið kundu lýsa nevnda tíðarskeið. Tí [...] føroyskum mati. Hetta fer kanska at hava serligan áhuga hjá útlendingum. Tær heimildir, sum vit byggja okkara vitan um fortíðina á - verið tær seg søguligar ella fornfrøðiligar - loyva okkum bert at síggja glottar [...] veruleika - soleiðis er eisini í hesum føri. Tað tíðarskeið, vit her tosa um, eru tað tó fleiri, ið eru okkara millum, ið enn minnast, og tí enn er verulieki fyri tey - í hvørt fall í minninum. Men vit yngru

gevur tær far um. At skriva heimssøgu, hendir ikki hvønn dag, og tá ið tú umboðar eitt so lítið land sum okkara, so er hendan hendingin í heimssøguni enn størri fyri okkum. Tín fyrimynd eigur eisini at læra [...] januar-februar í ár, og síðani nú Indiska havið. Hetta kann eingin nakrantíð taka frá tær. Vit kunnu sum land av sonnum vera errin av, at vit eiga ein persón, ið hevur verið við til at skriva heimssøgu. Eg trúgvi

hvøssum stormi. Og at lagnan kann raka okkum meint – og uttan ávaring. Missur á sjónum er ein partur av okkara føroysku arvi. Eitt lagnutak, sum vit hava livað við í ættarlið eftir ættarlið. Og við staðseting [...] og havið tekur, var gamalt at siga. Og sorg er á ein hátt sum havið. Eins og ein alda, ið rennur á land aftur og aftur, vendir sorgin altíð aftur. Sjálvt tá ið vit royna at reisa okkum og finna fótafestið

- savnaðust í týska høvuðsstaðnum at stuðla okkara hondbóltslandsliði. Við okkum høvdu vit Merkið á blusum, á kjálkum og í okkara hjørtum. “Tú alfagra land mítt” rungaði í Mercedes-Benz leikhøllini og [...] gott og trygt land. Tí skulu vit ikki stúra, men allatíðina seta kósina rætt í mun til at loysa tær avbjóðingar, sum vit standa við. Og tað gera vit. Og tað mugu vit gera í felag – land og kommunur. Tað [...] og ímynd av kristindóminum. Og vit kunnu siga, at loddrætta ásin ímyndar okkara røtur og søgu, meðan vatnrætta ásin ímyndar okkara nútíðarsamfelag og framtíð. Ein áminning um, at vit nú standa á herðunum