tey, sum vóru á felagsungdómsmøtinum leygarkvøldið nakað við málið. – Fólk fóru djúpt í lumman, og Gud signaði, skrivar Trúboðin frá Andriasi Magnussen, aðalskrivara. Tilsamans vóru savnaðar yvir 70.000

Men hvørki fjarstøða, brim við strond, ísur í skor ella nakað, kundi forðað honum í at koma undir Guds orð. Her er hann, enn einaferð komin í hetta heilaga húsið, saman við bygdarfólki sínum, at hoyra [...] kirkju fer at byrja hvørja løtu. - Jú, tað hevur alt at siga fyri meg at koma saman við øðrum, tá Guds orð verður boðað, slær Søren Danielsen fast. Í KIRKJU HEIMA OG ÚTI Júst hetta við trúfestinum móti [...] vanligt kirkjufólk, um ein kann siga tað so. - Ja, einki er sum at koma saman her í kirkjuni at hoyra Guds orð og at syngja allar teir góðu og vøkru sálmarnar, sigur Søren. - Ókey, eg eri ikki nakar stórur

leggur aftrat: - Eg veit ikki, - eg eri onkursvegna vorðin bundin av hesum at koma í kirkju og hoyra Guds orð. --- GREINARØÐ: KIRKJULÍV Í KUNOY Hetta er fjórða greinin í røðini. Næstu ferð sleppur deknurin

til málbólkin, sum jú er tannáringarnir. Men – sigur Dávid at enda, at uppgávan er at lovsyngja til Gud, og tað er altíð høvuðsfokusið.

30 ár á baki sum skipari. Og fúsur er hann at taka eitt tørn aftrat. - Havi eg lív og heilsu, og um Gud vil, tí tað veit eg einki um, eri eg fúsur at skipa dansin aftur næstu ferð, sigur Petur Olivar í Hoyvík

Suðuroyartunnlin, so ætlar samgongan at leggja Strandferðsluna í ein grunn ella eitt alment partafelag. Og Gud hjálpi mer, so ætla suðuroyartingmenn í samgonguni at hjálpa landsstýrinum við hesi dáragerð. Einasta

vísa á, at okkara tjóð er ein kristin tjóð við tað, at tey byrja tingsetuna á ólavsøku við at fara í Guds hús. Sámal Hanni Lognberg heldur, at løtan, tá Ólavsøkukórið syngur fyri okkum øllum, er ein hátíðarlig

síðani. Hann sigur soleiðis: - Hetta ørindið hugsi eg ofta um. Tað gevur mær ein frið, tí eg veit at Gud er við mær, og tá kann einki menniskja skaða meg. So kann rithøvundurin sjálvur – SNORRI BREND – leggja

tað var í mong ár – vóru Malla og Edvard stuðlar í salinum. Edvard talaði við framúr góðum gávum um Guds kærleika og náði hvørt sunnukvøld, tá ið hann var heima, og heimið var eyðkent av gestablídni og kærleika

sita á sínum egna beinki, her fedrarnir áttu sín fasta sess, tá teir í trúfesti leitaðu sær inn undir Guds orð sunnu- og halgidagar. - Ja, vit vóru í kirkju í dag, og sótu sjálvandi í okkara sessi – her sum [...] hugnaligu og fjálgu kirkjuni. - Tað er eisini gott at kunna syngja hesar góðu sálmarnar, og at hoyra Guds orð, sigur hann. - - - (Hetta er fjórða og seinasta greinin um kirkjulívið á Kirkju. Fyrstu greinarnar