álaráðharri hevði útvegað Ukraina bíliga olju. Í fongslinum hevur Julia Timosjenko skrivað minningarorð um Nelson Mandela. Orðini stóðu í Kristeligt Dagblad 10. december og eru soljóðandi: ”Fólk
fyri síðstu ferð legði eyguni saman á Norðoya Røktarheimi 8. mars 2011, var ætlanin at skriva minningarorð um hana. Tað sum fyrst kemur í drag kemur seinni í lag, plagar at verða tikið til, og soleiðis
blaðnum um ferðina. Men tá vóru viðurskiftini hjá fólkinum munandi batnað.Minningarorð Naade og Sandhed hevði í November 1916 minningarorð um Daniel J. Danielsen. Tey vóru uttan iva skrivað av Arthur Brend [...] vóru vitnisburðar hjá teimum báðum hjúnum á prenti, og tá ið Daniel doyði hevði blaðið eisini minningarorð um hann. Nógvir av upplýsingunum í hesi grein eru úr hesum blaði. Teir hava eisini verið grundarlagið
góðar 100 metrar uttanfyri húsini hjá ogum á Tvørabakka. Tungt er umleið 46 ár seinni, at skriva minningarorð um mín kæra barndómsvin,Virgar, sum andaðist sjálvan nýggjársdag, aftaná eina langa og møðsama
stjørnunum og Gudi, sum tú altíð setti títt álit á. Tað er so ómetaliga undarligt at sita og skriva minningarorð um teg mín góða vin og starvsfelaga, sum eg havi skrivað so nógv annað saman við – t.d. undir
tríggjar greinir um hann. Fyrst eina samrøðu í 1931, síðan 100 ára føðingardagsgrein í 1935 og so minningarorð, tá ið hann doyði seinni sama ár. Sámal varð føddur í 1835, ella fyri nærum 180 árum síðani. Søgan
at skriva eina føðingardagsheilsan til tín, Hanus. Og takk fyri, vinurin, at tað ikki gjørdust minningarorð. Tú hevur livað, tú livir, og tú fert at liva! Men ikki allir sangarar dansa á rósum. Eg minnist
fram og talaði fyri honum. Tað helt eg, sum smádrongur, vera djarvt. Jú, eg fari at enda hesi minningarorð, um tey sum eg minnist frá óvita av, við signing og gleði. Jú, eg minnist eisini aðrar trúarkempur
At sita her og skriva minningarorð um teg góði Bobby, fellur mær ikki lætt. Ikki tí, minnini um teg havi eg nógv, men vildi heldur ynskt at hetta var ein føðingardagsheilsan, ið eg skrivaði. Teir seinastu
Tá Fasti Gerðarrættur heitti á meg um at skriva minningarorð um Kára á Rógvi, nú hann fór so brádliga og alt ov ungur, segði eg ja beinanvegin. Tað er kortini í tungum huga at eg skrivi hesi orð um skyldmannin
